به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، از چهارراه استاد جعفری تبریز به سمت محله جامیشاوان (جمشیدآباد) که راه میافتی، جاذبههای تاریخی زیادی برای دیدن وجود دارد و جریان زندگی اجتماعی در این محله یکی از جالبترین روش مراودات اجتماعی است که این روزها تنها در محلات قدیمی میتوان دید، اما لانه لکلکها آن را با سایر محلات متفاوت کرده است.
اهالی تبریز آنها را به نام حاجی لیله میشناسند. لکلکها کاری به مغازهها، خانهها و ماشینهای اطرافشان ندارند و مشغول جمعآوری آذوقه در لانهای هستند که بالای تیر چراغ برق با معماری خاصی درست کردهاند.
لانه لکلکها درست در مقابل منزل آقای شایانی قرار دارد. آقای شایانی گفت: لکلکها عضوی از این محلهاند و به گفته قدیمیترها، بیشتر از ۶۰ سال است که در این محله زندگی میکنند.
او در ادامه داستانی از زندگی لکلکها را برایمان تعریف کرد که از پنجره شاهد آن بود:
"از پنجره اتاق شاهد برخی اتفاقات و جدلها بین کلاغها و لکلکها بودیم. وقتی کلاغ یکی از جوجه لکلکها را برد، لکلک پدر دنبال جوجه رفت و دیگر برنگشت. لکلک مادر تا قبل از به دنیا آمدن جوجههایی که داخل تخم بودند چندین روز گرسنگی را تحمل کرد و از روی تخمها بلند نشد.
پس از چندین روز نشستن بیوقفه روی تخمها و به دنیا آمدن جوجهها، لکلک مادر مجبور شد برای پیدا کردن غذا پرواز کند که باز هم کلاغ بدجنس در کمین بود و جوجهها را با خودش برد، اما سرنوشت خوشی در انتظار کلاغ نبود. مدتی بعد کلاغ بالای درخت سپیدار لانه کرد، اما آه لکلکها دامنگیر کلاغ شد و با شکستن درخت، لانهاش خراب شد."
معاون محیط طبیعی اداره کل حفاظت محیط زیست آذربایجان شرقی در پاسخ به اینکه چرا لکلکها محله جامیشاوان را برای زندگی انتخاب کردهاند گفت: این محله به محل تغذیه لکلکها و همچنین به آجی چای و میدان چایی نیز نزدیک است.
داوود غنیپور افزود: قسمتی از آن منطقه از گذشته تالابی بوده و پساب ناشی از آبیاری باغها و بارشها در بخشی از محلات قراملک، جامیشاوان، انتهای حکمآباد و اطراف فرودگاه تبریز جمع شده و از این رو محل زندگی قورباغه و انواع دوزیستها است که منبع تغذیه لکلکها هم به شمار میآیند.
به گفته او، سابقه حضور لکلکها در جامیشاوان و محلات اطراف آن به بیش از ۶۰ سال میرسد، چراکه آن مناطق از ابتدا تالابی بوده و مزارع اطراف آن و آبهای جمعشده ناشی از بارشها در گودال سبب وجود دوزیستهایی مانند قورباغه و مار شده است.
غنیپور ادامه داد: در گذشته آجی چای ماهیهای خاصی داشت و لکلکها هم این منطقه را به دلیل وجود منبع تغذیه مناسب انتخاب کرده بودند.
او پناهگاه، تغذیه و امنیت را ۳ عامل مهم در انتخاب زیستگاه توسط حیوانات عنوان کرد و گفت: این شرایط در هر جایی برای حیوان فراهم باشد، آن مکان را به عنوان زیستگاه انتخاب میکنند.
به گفته غنیپور، لکلکها گوشتخوارند و عمدتا از ماهی و قورباغه تغذیه میکنند، اما لاشهخواری نیز در میان لکلکها دیده شده است.
او خاطرنشان کرد: تمام پرندگان دمای لازم برای تخمگذاری و رشد حداکثری جنین را با حس ذاتیشان و دمای بدنشان تامین میکنند.
غنیپور افزود: اگر هوا سرد باشد، لکلک اصلا از روی تخم بلند نمیشوند و گاهی لکلک نر و گاهی لکلک ماده بر روی تخم مینشیند.
معاون محیط طبیعی اداره کل حفاظت محیط زیست آذربایجان شرقی یادآور شد: لانه لکلک در محلات و مناطق حاشیه آجی چای و مجاور آن دیده میشود، از شمالغربیترین محلات تبریز تا ایلخچی.
نظر شما