به گزارش همشهری آنلاین به نقل از گاردین، نخستین برداشت پس از دیدن این تصویر اعتراض دو دونده سیاهپوست به نژادپرستی با بالا بردن مشت‌های گره‌کرده است اما در این میان کسی به نقش برنده مدال نقره اشاره نمی‌کند؛ دونده‌ای به نام پیتر نورمن از استرالیا که کشورش قوانین بسیار سختگیرانه‌تر درباره برتری نژاد سفید داشت، به اندازه‌ای که برخی آن را با آفریقای جنوبی دوران آپارتاید مقایسه می‌کنند.
تامی اسمیت و جان کارلوس پیش از آغاز مراسم اهدای مدال از نورمن پرسیده بودند آیا به حقوق بشر باور دارد. طبعا پاسخ قهرمانی استرالیایی مثبت بود. بعد دو دونده سیاهپوست درباره باور داشتن به خدا سئوال کرده و وقتی از ایمان راسخ رقیب استرالیایی مطمئن شده بودند، درباره نقشه خود برای نشان دادن اعتراض به نژادپرستی روی سکوی قهرمانی افشاگری کرده بودند. کارلوس آن ماجرا را چنین روایت کرده بود: «ما می‌دانستیم کاری که انجام می‌دهیم فراتر از دنیای ورزش است و او به ما اطمینان داد کنارمان خواهد ایستاد. من انتظار داشتم ترس را در چشم نورمن ببینم اما آنچه دیدم، عشق بود.»
برنده مدال نقره دو ۲۰۰ متر المپیک ۱۹۶۸ مکزیکوسیتی به دلیل همراهی کردن با یک اقدام ضدنژادپرستانه از سوی کشورش رانده و تا پایان عمر بسان یک چهره منفور با او رفتار شد اما اسمیت و کارلوس هرگز فداکاری رقیب خود را فراموش نکردند و در مراسم تشییع جنازه نورمن در ۲۰۰۶ زیر تابوت او را گرفتند.
نظر شما