نتایج این تحقیق این نظریه را تقویت می‌کند که احتمالا زیر سطح یخی اروپا اقیانوسی از آب مایع وجود دارد. این اقیانوس می‌تواند بندرگاهی برای حیات باشد.
کره‌های چرخان، توده‌های سنگین روی سطحشان را به سمت خط استوا حرکت می‌دهند. اگر توده‌ها نزدیک قطب‌ها واقع باشند، می‌توانند در طی جریانی که «انحراف قطبی حقیقی» خوانده می‌شود از محور چرخش فاصله بگیرند.
برای اجسام بزرگ مانند زمین و مریخ که اصطکاک بین لایه‌های درونی‌شان بسیار زیاد است چنین لغزش‌هایی می‌تواند بسیار کند باشد. ولی اگر یک پوسته سخت یخی بیرونی در روی یک اقیانوس شناور باشد می‌تواند به سرعت منحرف شود.
«پاول شنک» و همکارانش از موسسه تحقیقات سیاره‌ای در تگزاس بر این باورند که شکستگی‌های سطح اروپا خود نشان‌دهنده این است که اقیانوسی زیر سطح این قمر قرار دارد.
محققان می‌گویند سه فرورفتگی کمانی عمیقی که صدها کیلومتر روی قمر امتداد دارند با رگه‌هایی که در اثر چرخش 80 درجه‌ای سیاره به وجود می‌آیند هم‌خوانی دارند.
«فرانسیس نیمو» ، عضوی از این گروه، پیش از این پیشنهاد کرده بود که انسلادوس، قمر زحل نیز ممکن است یک اقیانوس زیرین داشته باشد و در گذشته پوسته آن منحرف شده باشد.
البته پرسش‌هایی در مورد احتمال این که پوسته سخت اروپا چرخیده باشد باقی می‌ماند و محققان سعی خواهند کرد تا در ماه‌های آینده به آن‌ها پاسخ دهند. شنک به نیوساینتیست گفت: "ما بسیار علاقه داریم که بفهمیم این چرخش در چه زمانی اتفاق افتاده است."
مطالعات نشان می‌دهد سطح یخی اروپا 60 میلیون سال پیش شکل گرفته است ولی گروه هنوز مطمئن نیست که آیا چرخش یکباره اتفاق افتاده یا در طی یک سری از حوادث رخ داده است. آن‌ها همچنین امید دارند تا در مورد ضخامت یخ که هم اکنون در حدود 10 کیلومتر محاسبه شده است، اطلاعات دقیق‌تری کسب کنند.
سایت نجوم
