به گزارش همشهری آنلاین اخیرا سخنان یک مقام سازمان جهانی بهداشت درباره «بسیار نادر بودن» انتقال ویروس از افراد بی‌علامت باعث جنجال شد، چرا که یکی از دلایل توصیه‌های بهداشتی مانند ماسک زدن یا حفظ فاصله جسمی با دیگران این است که مدل‌سازی‌ها تا ۴۰ درصد موارد انتقال ویروس کرونا را به افراد بی‌علامت مربوط می‌کنند.
همین میزان بالای «سرایت خاموش» بر اساس این مدل‌سازی‌ها کنترل شیوع کرونا را مشکل می‌کند.
بیماران بی‌علامت در واقع به دو گروه تقسیم می‌شوند: گروه اول در تمام طول دوره عفونت بی‌علامت باقی مانند و گروه دوم که در ابتدای عفونت علائمی ندارند (و در این مدت ویروس را منتقل می‌کنند) و بعد علامت‌دار می‌شوند.
تصور بر این است که سرایت ویروس در دوره پیش از علامت‌دار شدن (گروه دوم) شایع‌تر باشد.
جدا از مدل‌سازی‌ها، بررسی‌ها در دنیای واقعی درباره افرادی را که با وجود آزمایش مثبت علامتی ندارند، میزان آنها را بین ۶ تا ۴۱ درصد نشان داده است. اما هنوز دقیقا معلوم نیست چه نسبتی از این افراد بی‌علامت ویروس را منتقل می‌کنند. بررسی در این باره مشکل است چون افراد بی‌علامت معمولا شناسایی نمی‌شوند.
بررسی‌های محدود در این باره در گروه‌های از موارد مربوط به هم مثلا مسافران در یک هواپیما یا اعضای خانواده‌ای که در یک خانه زندگی می‌کنند، انجام شده است. همین بررسی‌ها که نشان داده‌اند ظاهرا انتقال از افراد بی‌علامت «بسیار نادر» است. یک سوال دیگر این است که فرد دچار عفونت بی‌علامت که عطسه و سرفه نمی‌کند، یعنی کارهایی که باعث پخش شدن قطرک‌های تنفسی آلوده در محیط می‌شوند، تا چه ویروس را در محیط انتشار می‌دهد. در این افراد بی‌علامت شاید حرف زدن، آواز خواندن یا حتی نفس نفس زدن در هنگام فعالیت جسمی ویروس را در محیط پخش کند.
این احتمال داده میشود که «سرایت خاموش» بیشتر مربوط به افرادی باشد که دچار عفونت هستند و بعدا علامت‌دار می‌شوند، به خصوص که میزان ویروس در هنگام شروع نخستین علائم به اوج می‌رسد.
به هر حال باید منتظر بررسی‌های آینده بود تا پاسخ‌های دقیقتری به این پرسش‌ها داد.
نظر شما