به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایرنا، پس از این چهره جریان‌ساز فرهنگی، هر کسی بنا به موقعیت شغلی خود درباره بافت تاریخی ابرندآباد استان یزد و تخریب آن لب به سخن گشود.
محسن عباسی هرفته (رئیس پایگاه پژوهشی میراث فرهنگی یزد): عمق فاجعه در تخریب اخیر بافت تاریخی شاهدیه بسیار بیشتر از خیابان‌کشی است.
غلامعلی سفید (رئیس شورای شهر یزد): باغ‌شهر شاهدیه به عنوان یکی از ریه‌های تنفسی شهر یزد، باید حفظ شود.
حمیدرضا قمی (رئیس شورای شهرستان یزد): بافت تاریخی ابرندآباد می‌تواند دستخوش اهداف توسعه ناموزون شهری و مدرن‌سازی مجعول قرار گیرد.
در این میان افرادی هم از طرح اجرایی دفاع کردند؛ از آن‌جمله
سید علی میرنژاد (شهردار شاهدیه): اگر اداره میراث یک ریال هزینه کرده، ما به‌جای آن ده تومان هزینه کردیم... سه طرح میراثی تهیه شد اما پاسخی داده نشد.
شیخ محمدعلی میرجلیلی (یکی از ائمه جماعت ابرندآباد): این طرح سال‌ها مورد درخواست مردم و روحانیت شاهدیه بوده است.
سید ولی میرجلیلی (سرپرست روزنامه جمهوری اسلامی در یزد): این طرح با گرفتن مجوز شورای ترافیک و کمیسیون ماده پنج و با حضور نماینده میراث فرهنگی اجرا شد.
علی میرجلیلی (رئیس شورای اسلامی شهر شاهدیه): در گذشته برای مراجعه به مناطق قدیمی و باغ‌ها با الاغ رفت و آمد می‌کردند آیا اکنون می‌شود برای حمل میوه و یا دیگر وسایل از آن استفاده کرد؟!
محسن صادقیان (معاون عمرانی استاندار یزد): از دستگاه قضایی استان می‌خواهم با افرادی که با پخش مطالب و تصاویر غیر واقعی از تخریب خیابانی در شاهدیه که باعث مخدوش شدن چهره این شهر در سطح ملی و جهانی شدند، برخورد کند.
برخی از مسئولان سابق استان هم دغدغه‌های خود را نسبت به تخریب انجام شده این‌گونه بیان کردند:
سید محمدرضا سیدحسینی (معاون عمرانی استاندار و از مدیران پیشین میراث فرهنگی یزد): شهرداری شاهدیه باید بخش تخریب شده بافت تاریخی را احیاء کند و به عنوان جریمه چند خانه قدیمی و تاریخی را با هزینه خود مرمت و بازسازی کند.
محمدحسن خادم‌زاده (از مدیران پیشین میراث فرهنگی یزد): اگر فردی بگوید کمیسیون ماده پنج مجوّز تخریب بافت تاریخی ابرندآباد را داده است، مرتکب اشتباه قانونی شده است.
محمدرضا نقصان‌محمدی (از مدیران سابق راه و شهرسازی یزد): مافیای بلوارکشی و خیابان‌کشی باید از شهرها برچیده شود.
اما جای تعجب است چرا مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان یزد که مسئولیت حفاظت از بافت‌های تاریخی استان را عهده‌دار است، تاکنون روزه سکوت اختیار کرده، و رسم پاسخگویی را به جا نیاورده است.
حیف است میراث‌های فرهنگیمان که جایگاهی جهانی دارند، با مماشات از بین بروند. میراثی که به‌رسم امانت در اختیار ماست؛ و خیانت در امانت روا نیست.
نظر شما