همشهری آنلاین- محمد بلبلی: دوتارنوازی و بخشی‌گری در خاندان «یگانه» قدمتی بسیار دارد و محمد یگانه نیز فرزندی خلف و وارثی لایق برای این خانواده بزرگ است.
اولین استاد محمد یگانه پدرش بود. او نزد پدر مقام‌ها و روایت‌ها را به خوبی فرا گرفت و بعدها نزد استادان بزرگی مثل مرحوم «اسماعیل ستارزاده»، «رحیم‌خان بخشی»، «غلامحسین بخشی جعفرآبادی»، «خان‌محمد قیطاغی» و «عوض بخشی» به تکمیل دانسته‌های خود پرداخت و با زبان کرمانجی و راز و رمزها و تکنیک‌های دوتارنوازی آشنا شد.
یگانه با تمرین و ممارست بسیار توانست خود را در خیل دوتارنوازان شمال خراسان به عنوان نوازنده‌ای توانا مطرح کند.
از جمله آثار استاد محمد یگانه در واحد موسیقی مرکز خراسان می‌توان به مقام‌های «الله مزار»، «ارمان ارمان»، «علی سلطان عشق» و «زارنـجی» اشاره کرد.
او در دوره‌های متعددی از جشنواره موسیقی فجر حضور داشت و در سال‌های ۶۷ و ۶۸ به عنوان بهترین گروه موسیقی مقام اول را کسب کرد و همچنین در سال ۱۳۸۳ به عنوان «هنرمند ملی» معرفی شد.
یگانه به عنوان نماینده موسیقی ایران در جشنواره‌های بین‌المللی نیز حضور و در کشورهای متعددی اجرای کنسرت داشته‌است.
یکی از شاخص‌ترین بخش‌های موسیقی یگانه، شاهنامه‌خوانی با دوتار براساس موسیقی مقامی شمال خراسان است.
او با سال‌ها تمرکز بر نقالی و شاهنامه‌خوانی توانسته است پیوندی ظریف و زیبا بین موسیقی خراسان و شاهنامه ایجاد و اکثر داستان‌های این متن کهن پارسی را با دوتار تصنیف کند.
یگانه علاوه بر نواختن، در ساخت دوتار نیز تبحر بسیاری دارد و همچنین شاگردان بسیاری را در هر دو زمینه نواختن و ساختن ساز تربیت کرده‌است.
آلبوم موسیقی «هرای» از آثار محمد یگانه در سال ۱۳۶۸ به عنوان برترین اثر تولیدی سال انتخاب شد.
نظر شما