همشهری آنلاین- زینب زینال زاده: بانوان در پیروزی انقلاب اسلامی اگر سهم بیشتری از مردان نداشته باشند، نقش کمتری هم نداشتند. زنان انقلابی پا به پای مردان وارد مبارزه شدند و برای سرنگونی رژیم پهلوی قیام کردند و در تظاهرات حاضر شدند و همصدا با مردان شعار «مرگ بر شاه» سر دادند. قهرمانانی که امروز با عنوان الگوهای مقاومت از آنها یاد می‌شود. «طاهره سجادی»، نمونه بانوی ایثار و گذشت و فداکاری است که روزهای سخت اسارت در زندان‌های قصر، اوین و کمیته مشترک «ضد خرابکاری» را پشت سر گذاشته است.
طاهره سال ۱۳۲۱ در محله سرچشمه به دنیا آمد و دوران کودکی و نوجوانی را در همین محله پشت سرگذاشت.او سال ۱۳۳۹ با «مهدی غیوران» که یکی از انقلابیون بود، ازدواج کرد. این زوج به بهارستان نقل مکان و سال ۱۳۵۰ منزلشان را به پناهگاه انقلابی‌ها مجروح تبدیل می‌کنند. سجادی و غیوران، سال ۱۳۵۴ دستگیر و در کمیته مشترک ضد خرابکاری دادگاهی می‌شوند. سجادی به ۱۵ سال حبس و غیوران هم به حبس ابد محکوم می‌شود. سجادی سال ۱۳۵۷ به زندان قصر منتقل می‌شود و در اوج مبارزات انقلابی مردم، درهای زندان باز و او آزاد می‌شود.
«این ذره ذره گرمی خورشید واره ها، یک روز بی گمان سر می زند ز جایی و خورشید می‌شود.» این عبارت نوشته شده روی دیوار سلول انفرادی زندان، او را به زندگی امیدوار می‌کند و روزهای سخت دربند را پشت سر می‌گذارد.
سجادی، سال ۱۳۸۳خاطراتش را در کتابی با عنوان «خورشید واره» که الهام گرفته از همان عبارت نوشته شده روی دیوار سلول انفرادی است، به همت انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی چاپ کرده است.
این کتاب ۳۱۶ صفحه و ۵ فصل دارد.
نظر شما