مسجد لولاگر، وعده گاه شهید اندرزگو با انقلابیون

همشهری آنلاین / بهاره خسروی : نواب قبل از اینکه تبدیل به بزرگراه پر رفت و آمدی شود، بیشتر به وجود باغ های اناری شهرت داشت. در محله تا چشم کار می کرد خانه های کاهگلی با اتاق های کوچک تو در تو بود. البته علاوه بر باغ ها اناری مسجد تاریخ ساز لولاگر از مکان های معروف محله نواب از گذشته تا امروز بوده است. این مسجد همواره کانون فعالیت های انقلابی مردمی محسوب می شد.  قرارهای مخفیانه شهید اندرزگو با انقلابیون، سخنرانی های ممنوعه «حجت السلام والمسلمین علی اکبر ناطق نوری» بر علیه رژیم پهلوی در دوران مبارزات انقلاب اسلامی همه در این محل صورت می گرفت. مسجد لولا گر در زمان جنگ هم در زمینه اعزام رزمندگان به جبهه و همچنین جمع آوری و ارسال کمک های مردمی به جبهه از مساجد شاخص و مهم پازل دهم پایتخت بود.

بر اساس اسناد ساواک، قرارهای انقلابی و مخفیانه «شهید اندرزگو» از مبارزان نام آشنای انقلاب اسلامی، در این مسجد انجام می شد. به گفته مرحوم «عسگر اولادی» از دوستان و همرزمان این شهید، وقتی فعالیت های انقلابی اوج گرفت، بسیاری از محله هاتحت کنترل ساواک قرار گرفت و محله هایی مانند خراسان، مجاهدین، خیابان ایران، بازار و مغازه آقای اندرزگو همه زیر نظر ساواک بود.

او در ادامه درباره جزئیات این قرار ها توضیح می دهد: «شهید اندرزگو محل ملاقات ها و قرار های انقلابی اش را به محدوده خیابان نواب برد. آن زمان هنوز خیابان نواب مثل امروز بزرگراه نبود، بلکه خیابانی فشرده با خانه های تو در تو و رفت و آمد به سمت بازار و میدان بهارستان آسان بود. پایین میدان جمهوری پشت مسجد لولاگر بعد از نماز پاتوق انقلابیون با شهید اندرزگو بود.  این مرحوم نقل می کند که بسیاری از وقایع مهم و تصمیمات انقلاب و انتقال پیام های امام به مردم از طریق همین دیدارهای مخفیانه انقلابی در مسجد لولاگر صورت گرفت.

«سید علی اندرز گو» از مبارزان مسلح مخالفان حکومت پهلوی بود. او عضو هیئت‌های موتلفه اسلامی بود که با گروه‌های مختلفی ارتباط داشت. اندرزگو در نوجوانی با نواب صفوی و تشکیلات فدائیان اسلام آشنا شد و تحت تاثیر این شخصیت مبارز به شاخه نظامی جمعیت هیئت های موتلفه اسلامی پیوست.

 اندرزگو در ماجرای 15 خرداد سال 42 از عاملان اصلی برپایی تظاهرات مردمی بود و به پاس فعالیت های ارزنده اش برای حمایت از این جنبش مردمی با دریافت کتابی از امام خمینی (ره) همان شب مورد تقدیر قرار گرفت. او همچنین در ماجرای ترور «حسنعلی منصور» نخست وزیر وقت رژیم پهلوی، مشارکت داشت و به همین دلیل مورد تعقیب ساواک بود. او به صورت غیابی در دادگاه نظامی محاکمه محکوم به اعدام شد. او همچنین با وارد کردن مواد منفجره از فلسطین قصد ترور «محمد رضا شاه پهلوی» را نیز در سر داشت. اما موفق به این کار نشد. شهید اندرزگو دوم شهریور 1357 در حالی که راهی خانه یکی از دوستانش بود، در کمین ماموران ساواک افتاد و با ضرب گلوله به شهادت رسید.