این گفته محمد علیآبادی پیش از مسابقات آسیایی ۲۰۰۶ در مورد اینکه نتایج دوحه متعلق به سازمان ورزش نیست دیگر در مسابقات المپیک ۲۰۰۸ پکن کاربردی نخواهد بود.
چه آنکه هدفگذاری صورت گرفته در سازمان ورزش در تشکیل ستاد تدارکاتی بازیهای المپیک و آسیایی گوانگجو و به تبع آن ایجاد نقطه هدف در کسب عنوان چهارمی مسابقات گوانگجو نتایج کاروان ورزشی ایران را در المپیک و به دنبال آن بازیهای آسیایی گوانگجو را مهم کرده است.
از سوی دیگر سیاست افزایش سهمیه المپیک کاروان ورزشی ایران در شرایطی که به گفته رئیس کمیته ملی المپیک هنوز برخی از آنها تحقق نیافته ۴ ماهه اول سال ۸۷ را متأثر از خود ساخته است.
تیمهای کشتی آزاد و فرنگی در چنین شرایطی زیر سایه سنگین انتظار مسئولان و جامعه ورزش باید در مسابقات انتخابی المپیک، سهمیههای خود را کامل کنند. مهمتر از همه اینها حضور در المپیک است که شرایط خاص کاروان ورزشی ایران و نوع کسب سهمیه المپیک در مسابقاتی که درجه دوم و سوم انتخابی المپیک هستند، مدالآوری حتی چهرههای مطرح رشتههای منتخب از جمله دوومیدانی، جودو و کشتی را دچار تردید کرده است. آیا همه واقعیتهای ورزش کشور در المپیک به نمایش گذاشته خواهد شد؟
سال ۸۷ از جهت دیگری نیز میتواند سرنوشتساز باشد، آنجایی که تیمملی فوتبال ایران باید در مسابقات مقدماتی جام جهانی آفریقای جنوبی به دیدار حریفان برود. پس از حدود یک سال و نیم آشفتگی فوتبال، فدراسیون جدید در اولین اقدام خود با مربی خارجی به توافق نسبی دست پیدا کرد.
شرایط به وجود آمده در مورد حضور کلمنته در فوتبال ایران و شروط غیرموجه، همراه بود با نارضایتی سازمان ورزش. اینجا بود که فدراسیون فوتبال پس از یک سال و نیم تلاش برای هماهنگ شدن با وجود انتخاب اولیه افشین قطبی، به حضور علی دایی رضایت داد.
تیمملی فوتبال حالا در راهی است که گرچه دیدار با کویت بهاریه ورزش را تلخ کرد اما هنوز امیدواری زیادی به صعود تیمملی از مرحله مقدماتی به مرحله گروهی انتخابی جامجهانی وجود دارد.
پس از المپیک اما انتخاباتی دیگر برگزار میشود و اینجاست که کارشناسان منتظر نوع ورود سازمان به این انتخابات هستند. البته با پیشفرض انتخابات فدراسیون فوتبال.
اگر محسن مهرعلیزاده با برکناری ۲۵ رئیس فدراسیون، مجمعی حداکثری را برای کسب رأی حامیان خود در انتخابات کمیته ملی المپیک مهیا کرد، مجموعه رفتارهای سازمان ورزش در انتخابات فدراسیون فوتبال و کاندیداتوری رئیس ورزش نشان از تغییر روش سازمان در ورود
به انتخابات دارد.
این گمانه از هماکنون مطرح شده است که رئیس سازمان خود نامزد ریاست کمیته ملی المپیک خواهد بود آنچنان که مصطفی هاشمیطبا هر دو مجموعه سازمان ورزش و کمیته المپیک را توأمان مدیریت میکرد که البته هنوز تایید یا تکذیب نشده است.
جدا از نوع حضور سازمان در انتخابات کمیته المپیک نباید این انتخابات را انتخاباتی صد در صد رقابتی دانست. به هرحال حتی اگر گمانه نامزدی رئیس سازمان یا فرد دیگر مورد تایید سازمان در انتخابات کمیته ملی المپیک، صحت نداشته باشد، سازمان برای ادغام مراکز متکثر ورزش و یکپارچهسازی تصمیمهای ورزش کشور در یک نهاد تصمیم خواهد گرفت که شاید این یکپارچهسازی رویکرد درستی در مدیریت ورزش کشور باشد.
سال چهارم محمد علیآبادی در ورزش همانقدر مهم است که رقابتهای المپیک، مقدماتی جام جهانی و نتیجه انتخابات کمیته ملی المپیک. در تحلیل هرکدام از این رویدادها میتوانید ردپای سازمان تربیتبدنی را بدون در دست گرفتن ذرهبین مشاهده کنید.
