نه به استفاده از پلاستیک

کاش برایمان مهم بود که با دست خودمان چه بلایی سر خودمان و سرزمینمان می‌آوریم. سومین همایش روسای سازمان‌های مدیریت پسماند کشور به میزبانی شهرداری کرج برگزار شد؛ نشستی که حتی اگر خروجی قابل قبولی هم نداشته باشد، تلنگری است تا بیشتر بدانیم که در خواب غفلتیم؛ خوابی عمیق. باید قبول کنیم که بیشتر ما در مورد زمینی که در آن زندگی می‌کنیم بی‌تفاوتیم و این بی‌تفاوتی کوچک و بزرگ، مسئول و غیرمسئول نمی‌شناسد. چه بد است که سرزمینمان حال و روز خوبی ندارد و ناخوش است. از شهرهای ساحلی شمال گرفته تا شهرهای ساحلی جنوب. روزانه و ماهانه و سالانه هزاران تُن زباله از بی‌توجهی ما تولید می‌شود و بیشتر آن در درون همین زمینی که بر روی آن پا می‌گذاریم، دفن می‌شود

به گفته سرپرست سازمان مدیریت پسماند شهرداری کرج، در  این شهر روزانه ۸۰۰ تن زباله تولید می‌شود و با چه تلاش خستگی‌ناپذیری، بی‌دغدغه زباله به زباله اضافه می‌کنیم، بدون آن‌که بدانیم این زباله‌ها کجا می‌رود و چه زخم‌هایی بر تن زمین به وجود می‌آورد. آیا تا به حال اسم حلقه‌دره به گوشتان خورده؟ آیا تا به حال بوی انبوهی از شیرابه‌ها حالتان را به هم زده است؟ آیا لحظه‌ای به سرنوشت پلاستیک‌هایی که در طبیعت رها می‌کنیم فکر کرده‌ایم؟  

اغلب ما نمی‌دانیم پلاستیک‌هایی که استفاده می‌کنیم و دور می‌ریزیم چه بلایی سر طبیعتی که سهم آیندگان است می‌آورد. شاید کمی خودخواهیم که طبیعت فردا را برای راحتی امروز نابود می‌کنیم. به گفته سرپرست معاونت خدمات شهری شهرداری کرج، پلاستیک به معضل قرن تبدیل شده؛ و به گفته یکی از مدیران سازمان حفاظت محیط زیست، مرگ هزاران ماهی و موجودات دریایی به دستِ همین پلاستیک رقم می‌خورد.

بیاییم یک بار هم شده از خود شروع کنیم. حالا که به قول شهردار کرج، برخی رسانه‌ها نقشی را که در این زمینه باید بازی کنند فراموش کرده‌اند  ما نقشمان را خوب بازی کنیم. تصور می‌کنم اگر هر کداممان کمی (روزانه) کمتر زباله تولید کنیم و برای انجام کارهای روزمره وابستگی‌مان به پلاستیک را کاهش دهیم، اتفاقات خوبی خواهد افتاد و نتیجه می‌شود همان کمپینی که رئیس شورای شهر کرج مطرح کرد؛ نه به استفاده از پلاستیک.