متأسفانه تعداد زیادی از ساختمانهای پایتخت دچار همین مشکل هستند و اگر حادثهای در آنها رخ دهد نیروهای امدادگر نمیتوانند سرعت عمل لازم را داشته باشند.
به گزارش همشهری، معاون فنی و عمرانی شهرداری تهران در اینباره میگوید: هیچ نقشهای از ساختمانهای مهم و حیاتی تهران نداریم تا در زمان بحران عملکرد خوبی داشته باشیم.
صفا صبوریدیلمی میافزاید: اواخر سال۹۶ ساختمان برق حرارتی در خیابان ولیعصر آتش گرفت و ما برای اینکه بدانیم آتشسوزی را چگونه خاموش کنیم، مجبور شدیم چند نفر از مهندسان خود را وارد ساختمان کنیم زیرا هیچچیزی به نام شناسنامه فنی در آن ساختمان وجود نداشت.
صبوری تأکید میکند: در هنگام بحران نمیدانیم که برنامه کاری ما چه باید باشد. این در حالی است که بهعنوان مثال در یک سینما در هر دو ساعت ۵۰۰ نفر انسان حضور دارند.
او میگوید: یک بخش کار این است که بگوییم ساختمانهای مسکونی شناسنامه فنی بگیرند اما سایر ساختمانها مثل بیمارستانها و مراکز دولتی و تفریحی تکلیفشان چیست؟ لازم است دستگاههای مسئول ورود کرده و در یک همکاری چندجانبه برای ساختمانهای دولتی هم فکری کنند تا اگر فردا یک بحران رخ داد بدانیم چگونه آن بحران را حل کنیم.
صبوری بیان میکند: اگر نسبت به ساختمانهای دارای اهمیت بالا سختگیری کنیم، سایر مردم هم نسبت به داشتن شناسنامه فنی ساختمانهای مسکونی حساس میشوند.
معاون فنی و عمرانی شهرداری تهران تصریح کرد: اطلاعات ما از یک مرکز آموزش سربازی یا پادگان چیست که اگر روزی یک آتشسوزی رخ داد از محل لولههای آب اطلاع داشته باشیم؟
- اخطار بوی دود
سازمان آتشنشانی نیز نگران وقوع حوادثی است که بهدلیل مجهز نبود ساختمانها و نبود نقشه مناسب خطرساز خواهند شد. مدیرعامل آتشنشانی شهرداری تهران میگوید: چند دهه پیش کمتر ساختمان بلندمرتبه وجود داشته اما هماکنون نهتنها ارتفاع بلکه بر عمق ساختمانها نیز اضافه شده است؛ اگر در این ساختمانها تمهیدات لازم وجود نداشته باشد با آسیبهای زیادی در مواقع بحران روبهرو خواهیم بود.
مهدی داوری تأکید میکند: یکی از مشکلات و آسیبهایی که تاکنون در بررسیها مشخص شده کشف دیرهنگام حریق است. این اتفاق در بافتهای تجاری بیشتر نمود دارد اما در مراکز مسکونی نیز دیده میشود. با هر کسی که در حادثه حضور داشته، صحبت کردیم دلیل فهمیدن آتش را بوی دود یا سر و صدا عنوان کرده اما کمتر کسی با صدای آژیر متوجه آتشسوزی شده است.
او میافزاید: بعضی از مردم تهران در برجهایی زندگی میکنند که ما بهعنوان آتشنشان جرأت نداریم حتی یک شب در این ساختمانها بخوابیم. شهروندان این ناایمنی را انتخاب نکردهاند بلکه عدمآگاهی از آن میتواند سبب شود تا افراد در چنین شرایطی سکونت داشته باشند.
- قوانین الزامآور
قانونگذاری مناسب و اجرای آن میتواند مشکل کمبود اطلاعات و ایمنی ساختمانها را بهتدریج حل کند. رئیس کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تهران در اینباره میگوید: در شورای پنجم هم در کمیسیون شهرسازی و معماری، طرحی با عنوان «الزام شهرداری تهران به ارائه لایحه برنامه عملیاتی ایمنسازی ساختمانهای ناایمن بلندمرتبه» ارائه دادیم. در بررسیهای اولیه مشخص شد این لایحه اشکالات زیادی دارد. نخست آنکه محدود کردن این لایحه به ساحتمان های ناایمن بلندمرتبه درست نیست و ما بسیاری از ساختمانهای دیگر را هم در شهر داریم که بلندمرتبه نیستند اما بزرگمقیاس و پرخطر هستند.
محمد سالاری با اشاره به اینکه نخستین مرحله هشدارهای کنترلی، مرحله شناسایی و اولویتبندی است، شرح میدهد: در این مرحله همه مستندات موجود از مشخصات ساختمانهای موضوع این مصوبه اعم از گواهی پایان کار، نقشههای معماری، نقشههای سازهای، نقشه پلان تخلیه اضطراری (با درج محل استقرار تجهیزات آتشنشانی ساختمان روی نقشه) و نوع معابر اطراف ساختمان بلندمرتبه و پرخطر بایستی در سامانه مزبور درج شود. درصورت نبود این مستندات، اخطار عدموجود در سامانه درج میشود و به مالک اخطار الزام به تهیه نقشههای مزبور ابلاغ میشود.
این عضو شورای شهر تأکید میکند: بسیاری از ساختمانهای نوسازی که اصول ایمنسازی و مقررات ملی ساختمانی را رعایت کردهاند و مجهز به سیستمهای ایمنی قابلتوجهی هستند، میبینیم که در نظارتهای دورهای اینها از کار افتادهاند و ذینفعان از آنها استفاده نمیکنند.
نظر شما