خبرگزاری آلمان از وین گزارش داد، نمایندگان دولت آلمان در همین رابطه پیش‌نویسی را به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ارایه داده‌اند.
این ایده، کشورهایی را که علاقه‌مند به بهره‌برداری صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای هستند، قادر می‌سازد سوخت هسته‌ای را بدون آنکه به تمایلات یک کشور وابسته شوند، تهیه کنند.
اختلاف این پیشنهاد با طرح‌های روسیه و آمریکا در این است که این کشورها ضرورتی به چشم‌پوشی از حق خود در زمینه غنی‌سازی اورانیوم ندارند.
آلمان با این طرح قصد دارد پاسخی را به شمار فزاینده کشورهایی بدهد که قصد دارند از انرژی هسته‌ای بهره‌برداری کنند.
در وین تصریح شده است که این پیشنهاد هیچ ارتباط مستقیمی با مناقشه بر سر برنامه هسته‌ای ایران ندارد.[ایران هیچ طرحی مبنی بر تعلیق غنی‌سازی را نمی‌پذیرد]
اصل این ابتکار به پیشنهاد سپتامبر 2006 فرانک والتر اشتاین‌مایر، وزیر امور خارجه آلمان برمی‌گردد. مغز پیشنهاد او استقرار تأسیسات تجاری غنی‌سازی اورانیوم در یک منطقه فراسرزمینی است که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اداره آن را به عهده بگیرد.[غنی‌سازی مطمئن برای همه]
دیپلمات‌ها در این باره که این پروژه مشترک چه زمانی کلید می‌خورد و آیا اصلاً به وقوع خواهد پیوست، چیزی نگفتند. با این حال گفته می‌شود تأسیسات مدرن غنی‌سازی اورانیوم بر اساس ایده‌های کنونی می‌تواند «ظرف سه تا چهار سال احداث شود.»
تاکنون تلاش‌های واشنگتن و مسکو برای بین‌المللی کردن غنی‌سازی اورانیوم نتوانسته حمایت بین‌المللی را به ویژه از سوی کشورهای در حال توسعه جلب کند، زیرا در این شیوه‌ها خریداران سوخت هسته‌ای یا باید از حقوق هسته‌ای مندرج در معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای در زمینه غنی‌سازی اورانیوم صرف‌نظر کنند و یا کشور میزبان – آنگونه که در پیشنهاد روسیه آمده است – آخرین نظارت‌ها را بر تاسیسات هسته‌ای آنها داشته باشد.[پیشنهاد اتحادیه اروپا درباره غنی‌سازی]
پیشنهاد آلمان این امر را مد نظر دارد که کشورها بتوانند تضمینی برای تأمین سوخت هسته‌ای خود به دست آورند و در عین حال نیازی به فن‌آوری خودکفا و نسبتاً گران غنی‌سازی اورانیوم و ایجاد آن نداشته باشند.
این تأسیسات زیر نظر آژانس قرار خواهد داشت. مقامات آژانس خود در روند تجاری این فعالیت دخیل نخواهند شد.
تأمین مالی و به کارگیری تأسیسات نیز به عهده کشورهای صاحب صنعتی هسته‌ای و کشورهای عضو خواهد بود.
