یکصدونهمین شماره ماهنامه مدیریت ارتباطات به صاحب‌امتیازی مؤسسه مطبوعاتی دایره رنگی ایده‌آل با مدیرمسئولیتی امیرعباس تقی‌پور منتشر شد.
در این شماره می‌خوانیم:
- ادغام روابط‌عمومی در حوزه مدیریت؛ اقدامی محکوم به شکست: سرمقاله امیرعباس تقی‌پور مدیرمسئول ماهنامه
- به یاد استاد هوشنگ عباس‌زاده، چهرۀ ماندگار علم بومی در حوزۀ روابط‌عمومی: دلمان برای‌تان تنگ می‌شود نوشته محمد دشتی
- بررسی میزان اطلاع کاربران شبکه‌های اجتماعی از شرایط عضویت در شبکه‌ها و پروتکل‌های مربوطه نوشته مشترک محمد سلطانی‌فر و نیلوفر رهگذر
- مهران مدیری پرسونال برندی قدرتمند...نوشته امیرحسین نوریان
- اخبار جعلی در سال 2019؛ زنگ‌ها برای که به صدا درمی‌آید؟ نوشته سیدغلامرضا فلسفی
- ازی تاج و تخت در دانشگاه‌ها و تحقیقات علمی درباره آن نوشته نگین حسینی
- عصر گفتمان 21خواندن به مثابه قدرت گفتمانی نوشته حسن بشیر
- گفت‌وگوی علی البرزی با پیش‌کسوت مطبوعات در حوزۀ مجموعه‌داری و آرشیو مجلات طنر ایرانی: حافظ 60 سال گنجینۀ طنز ایران
- حرفهای که صرفاً یک حرفه نیست! پرونده‌ای زیر نظر امیرعلی خلج
- درباره «لری کینگ» و «چارلی رز»؛ خاموشی بزرگان نوشته میثم سلیمانی
- مغضوبان سیما گزارش مدیریت ارتباطات از ممنوع‌التصویر شدن مجریان تلویزیونی
- کفِ روی آب! نوشته بهرام تیموری دِرِشکی
- گفت‌وگو با مژده خنجری: مبنای انتخاب مجری‌ها شایسته‌سالاری نیست
- برای مخاطبت بجنگ! نوشته محدثه ثنایی‌فر
- گفت‌وگو با محمدفؤاد صفاریان‌پور، برنامه‌سازتلویزیونی: پیش‌نیاز اجرا شرافتمندی است
- گفت‌وگو با اعظم کریمی: با مردم هستم، پس هستم
- مصاحبه با هرمز شجاعی‌مهر، مجری پیش‌کسوت رادیو و تلویزیون: باید شخصیت قابل قبولی برای مخاطبان‌تان داشته باشید
- گفت‌وگو با مهسا ملک مرزبان: تا زمانی که تقلید می‌کنیم، یک کپی نابرابر با اصل هستیم
- درباره مجری‌ای که بیست‌ساله نشد: دکور نود به شرط چاقو! نوشته: ابوالفضل رجبی
- واکاوای رفتار مجری صداوسیما در جریان شهردارِ اسبق تهران؛ نجفی، استاد و اخلاقیات نئولیبرال نوشته صادق رضایی‌منش
- اسماعیل امینی: مجری صداوسیما همین است که هست
- مدیریت رسانه یکی از ارکان مدیریت بحران: سیلیِ سیل بر مدیریت کشور نوشته احمد قویدل
- در باب الفبای ناقص‌الخلقه: سیل، سیاسی‌نگری، کم‌سوادی و حرفهای تکراری! نوشته: سینا تفنگ‌چی
- عمل نیک در قلمرو نفوذ شیطان نوشته شیما محمدی زرغان
نظر شما