براساس گزارش ساينس الرت، محققان آزمايشي اجتماعي را اجرا كردند كه در آن داوطلبان در بازيهايي شركت كرده و در ازاي آن پول واقعي دريافت ميكردند.
داوطلبان در دو وضعيت پايين و بالا ثبت نام ميشدند، كه اين دو وضعيت نشاندهنده ميزان پولي بود كه در ابتداي ورود به بازي دريافت كردهبودند و نمادي از ثروت بود.
بازي شامل مرحلهاي بود كه در آن بازيكنان بايد تصميم ميگرفتند چه مقدار از پول دريافت شده را براي خود نگه داشته و چه مقدار را به صندوق گروه اهدا كنند تا در ميان تمامي اعضا به اشتراك گذاشته شود. ثروتمند بودن يا فقير شدن افراد در اين بازي يا بر اساس شانس و يا بر اساس ميزان تلاش آنها تعيين ميشد.
نتايج نهايي نشان داد داوطلباني كه در وضعيت فقيرتر به سر ميبردند به نسبت افرادي كه در وضعيت ثروتمند به سر ميبردند، به طور كلي بخش بيشتري از دارايي خود را در اختيار صندوق گروه قرار ميدادند. جالبتر اينكه افرادي كه با تلاش شخصي خود در وضعيت ثروتمند قرار گرفتهبودند، كمتر از داوطلباني كه شانسي ثروتمند شدهبودند حاضر به اهداي پول بودند. درحالي كه اين موضوع در مورد افراد فقير در بازي صدق نميكرد و اين افراد چه به صورت اتفاقي و چه بر اساس نوع فعاليتشان در گروه فقرا قرار گرفتهبودند، دستو دلبازتر نشان ميدادند.
به گفته محققان داوطلباني كه وضعيت مرفه خود را با تلاش و بدون حضور شانس به دست آوردهبودند،تمايل بيشتري به حفظ و نگهداري از اموال خود نشان دادند، اما افرادي كه ثروتي محدود داشتند،انگيزه بالاتري براي بخشش از خود نشان ميدادند. البته اين دست و دلبازي نيز هيچ نيت نوعدوستانهاي در پي نداشت و افراد تنها به اين اميد كه مشاركت آنها باعث تشويق ديگران به مشاركت بيشتر ميشود و در نهايت سود بيشتري به آنها خواهد رسيد، حاضر به بخشيدن اموال ناچيز خود ميشدند.
نظر شما