براساس گزارش BBC، باستان‌شناسان دريايي مي‌گويند اين ابزار درواقع يك اسطرلاب است، ابزاري كه زماني دريانوردان براي محاسبه ارتفاع خورشيد در طول سفرهايشان استفاده مي‌كرده‌اند. گفته مي‌شود اين اسطرلاب به سال‌هاي 1495 تا 1500 تعلق دارد.
اين ابزار از بقاياي كشتي پرتغالي به دست آمده‌است كه در سال 1503 دراثر وقوع طوفان غرق شده بود. اين كشتي اسمرالدا نام داشته و بخشي از ناوگان كاشف پرتغالي، واسكو دا گاما،اولين انساني كه از اروپا مستقيم به هندوستان رفت، بوده‌است.
به گفته ديويد مئارنز،محققي كه هدايت پروژه كشف اين قطعه را به عهده داشته، كشف چنين جسم كميابي فرصتي عالي است كه از نظر تاريخي از اهميت بالايي برخوردار است، باستان‌شناسان مي‌توانند با مطالعه روي آن جاهاي خالي را در تاريخ پر كنند.
اين اسطرلاب در سال 2014 كشف شده‌است اما قدمت آن به تازگي محاسبه شده‌است. اين شيئ يكي از 3000 قطعه‌اي است كه در مجموعه‌اي از غواصي‌ها در اين كشتي كشف شده‌است. اين صفحه برنزي 17.5 سانتيمتري، ضخامتي كمتر از دو ميليمتر دارد. مئارلنز مي‌گويد به محض ديدن اين قطعه برنزي متوجه خاص بودن آن شده‌است.
محققان به محض كشف متوجه شدند كه اين جسم يك اسطرلاب است، اما نمي‌توانستند نشانگرهاي مسيريابي را روي آن مشاهده كنند. اما اسكن‌هاي ليزري كه در دانشگاه وارويك روي اين اسطرلاب انجام شد توانست نشانه‌هاي كوچكي به فاصله پنج درجه از يكديگر را در حاشيه صفحه كشف كردند.
اين ابزار به دريانوردان كمك مي‌كرده‌است تا ارتفاع خورشيد را از بالاي خط افق اندازه‌گيري كرده و موقعيت خود را بيابند تا بتوانند مسير خود را در ميان درياها تعيين كنند. اسطرلاب‌ها اجسامي بسيار كميابند و اين صد و هشتمين اسطرلابي است كه تاكنون كشف شده‌است، اما در عين حال قديمي‌ترين آنها نيز هست.
نظر شما