ملعون یا خوشبخت؟

ادب و اخلاق براي يك فرد شاخصش تنها در روابط اجتماعي ما نيست. ما خيلي وقت‌ها در اجتماع به‌خاطر ملاحظاتي خيلي چيزها را رعايت مي‌كنيم. بهترين شاخص براي شناخت ميزان ادب و اخلاق در يك فرد، بررسي فضاي خانواده آن شخص است.

امام صادق عليه‌السلام در اين زمينه مي‌فرمايند: «سه چيز زندگي را تيره مي‌كند: يكي از آنها فرمانرواي ستمگر است، دوم همسايه بد و سوم زن بددهن».

چنين خطري واقعا براي مرد يك آزمايش بزرگ است. چنانچه همسر شخص بددهان باشد طبعا زندگي تيره خواهد شد و ديگر اين زندگي بويي از صميميت نمي‌تواند ببرد. البته اينهايي كه بداخلاق هستند زندگي را هم براي ديگران تيره مي‌كنند و هم براي‌خودشان. اين‌طور نيست كه فكر كنيم خودشان دارند از زندگي لذت مي‌برند. همانطور كه خوش‌اخلاقي هم ديگران را شاد مي‌كند و هم خود فرد را، رفتار بد و بداخلاقي هم همينطور است.

امام صادق عليه‌السلام مي‌فرمايند: «ملعون است ملعون است زني كه شوهر خود را مي‌‌آزارد و غمگينش مي‌كند، خوشبخت است خوشبخت است آن زني كه شوهر خويش را گرامي مي‌دارد و آزارش نمي‌دهد و در همه حال از او فرمان مي‌برد».

كلمه «لعن» در روايات ما بسيار محدود به‌كار برده شده است و ما هم حق نداريم كسي را همينطوري مورد لعن قرار دهيم؛ مگر كساني را كه خود معصومين آن را لعن كرده باشند.زيرا لعن يعني اينكه رحمت خدا از او دور باد. اگر جايي در روايات گفتند ملعون است يعني اينكه در قعر جهنم است. يعني اين عبارت، عبارتي نيست كه آدم براي هركسي به‌كار ببرد. 

اگر مردي را ديديد كه افسرده شده و در خودش است و غمگين شده مطابق با اين حديث اگر مسبب اين حال او همسرش بوده، آن زن ملعون است. بحث از اين نيست كه حق با مرد است يا زن. مهم نيست كه خطا از زن باشد يا مرد يا آنكه حق با كدام طرف است، يك‌سري اصولي هست كه در هر حال نسبت به همسر بايد رعايت شود.