ژنتیک؛ عامل اصلی ابتلا به پانکراتیت

به گزارش ایرنا از ساینس دیلی، پانکراتیت زمانی رخ می‌دهد که پانکراس (لوزالمعده) ملتهب شود و آنزیم‌های داخلی به بافت پانکراس آسیب برسانند. تروما، عفونت‌های ویروسی خاص، برخی از داروها یا مصرف سم می‌تواند منجر به التهاب پانکراس شود.

هر نوع ضربه، جراحت، شوک و آسیب خارجی به بدن تروما (Trauma) محسوب می‌شود.

ابتلا به پانکراتیت در کودکان شایع نیست؛ ولی موارد ابتلا روز به روز در حال افزایش است و در حال حاضر میزان ابتلا در کودکان تقریبا به اندازه بزرگسالان است.

محققان بیمارستان کودکان سیاتل در آمریکا با بررسی 348 کودک و نوجوان زیر 18 سال مبتلا به پانکراتیت حاد و مزمن دریافتند جهش دو ژن PRSS1 و CTRC و سابقه خانوادگی از عوامل خطر ابتلا به این عارضه در کودکان زیر 6 سال است.

محققان معتقدند با در نظرگرفتن این نتیجه می‌توان به درمان‌های موثرتری دست یافت.

در بزرگسالان، مصرف سیگار، الکل و سنگ کیسه صفرا از مهمترین عوامل خطر این عارضه است.

پانکراس غده پهن و درازی است که در بخش فوقانی شکم قرار دارد. غده پانکراس هم برون ریز و هم درون ریز است؛ یعنی ترشحات آن هم مستقیما وارد جریان خون می‌شوند و هم برای هضم پروتئین، چربی و کربوهیدرات، وارد روده می‌شوند. غذا به محض ورود به روده کوچک، توسط آنزیم‌های ترشح شده از پانکراس و اسید معده، هضم می‌شوند. آنزیم‌های پانکراس با وجود هضم چربی و کربوهیدرات، هیچ آسیبی به پرز و دیواره روده وارد نمی‌کنند. بخش اعظم هضم چربی، پروتئین و نشاسته، به عهده آنزیم‌های ترشح شده از پانکراس است.

یکی دیگر از مهمترین وظایف پانکراس، تولید انسولین است که سبب کاهش قند خون و تولید انرژی از آن می‌شود.