او از آسایش این‌جهانی گذشته است

او به مناسبت برگزاری مراسم تجلیل از ۳۹ سال فعالیت استاد سیدفرید قاسمی در عرصه‌های روزنامه‌نگاری و پژوهش، در پیامی از اهمیت پژوهش‌های وی گفته است.

متن پیام دکتر شهیندخت خوارزمی بدین شرح است:

اجازه دهید نخست به چهار واقعیت اشاره کنم:

اول، ملتی که نتواند گذشتۀ خود را دریابد، در پیمودن مسیر حرکت به سوی آینده، راه را گم خواهد کرد. چگونه می‌توان بدون نگاه تاریخی، برای نسل‌های بعدی آینده‌ای مطمئن ساخت؟ هرقدر شتاب تحولات سریع‌تر شود، نیاز به فهم عمیق گذشته بیشتر حس می‌شود.

دوم، جهان معاصر، جهانی است که در حرفه و علم و پژوهش علمی، سخت می‌توان متخصص و متمرکز باقی ماند. ایستادگی در برابر وسوسۀ شیرین از این شاخه به آن شاخه پریدن، کار هر کسی نیست. جلوه‌های افسونگر مفاهیم و اندیشه‌های جدید، هر متخصصی را از راه به در می‌کند و زمینه‌ساز مهاجرت از سرزمینی فکری به سرزمینی دیگر می‌شود. حال آنکه دنیای امروز هم به مهاجران فکری نیاز دارد و از آن بیشتر به متخصصان ژرف‌اندیش.

سوم، جامعۀ بشری دچار بحران انسانیت شده است و ارزش‌های انسانی رنگ باخته‌اند. کمتر کسی دغدغۀ درد دیگری را بر جان و دل دارد.

چهارم، مطبوعات حتی در جوامع غیردموکراتیک، تکیه‌گاه امیدبخش مردمان‌اند. کسانی که در این جوامع آگاهانه و هوشمندانه پرچم اخلاق حرفه‌ای را بر دوش دارند و برای حفظ آن و سپردنِ آن به نسل بعدی، از آسایش این‌جهانی خود می‌گذرند، ستودنی‌اند.

سرگذشت سیدفرید قاسمی را باید بر پایۀ چهار واقعیت بالا از نو خواند. گل آقا او را مردی خوانده که زیاد می‌دانست. یونس شکرخواه درباره‌اش گفته: «نمی‌دانم اگر سیدفرید قاسمی نبود اصلاً می‌شد ما از چیزی به نام تاریخ مطبوعات ایران حرف بزنیم یا نه؟». دیگران او را حافظۀ گویای مطبوعات ایران خوانده‌اند.

اما، با توجه به چهار واقعیت زمانۀ ما، سیدفرید قاسمی را می‌توان چنین وصف کرد:

تاریخدانی ایرانی که خود را مدیون زادگاهش لرستان می‌داند و به تاریخ مطبوعات سرزمینش نه فقط عشق می‌ورزد، بلکه به اهمیت آن چنان معتقد است که عمر کوتاه و باارزش خود را دربست صرف نگاشتن آن کرده است.

افزون بر آن، تاریخ‌نگاری است چیره‌دست و متعهد به اصول حرفه‌ای تاریخ‌نگاری و نویسندگی. متدولوژی را خوب می‌شناسد و به ویژه بر روش‌های ثبت واقعیت مسلط است؛ خواه این واقعیت در اسناد و مدارک ثبت شده باشد، خواه در ذهن انسان‌هایی که زنده‌اند و تصویر این وقایع را در ذهن دارند.

سیدفرید قاسمی به ارزش این واقعیت‌ها آگاهی دارد و همچنین، به اهمیت ثبت آن که بخش اصلی تاریخ مطبوعات است. او خوب می‌داند که نوشته‌هایش حقایقی را بازگو می‌کنند که در آینده ارزشی دوچندان خواهند یافت. زیرا روزنامه‌نگاران حرفه‌ای و علمای اجتماعی خواهند فهمید که بدون فهم عمیق آنچه بر مطبوعات ما گذشته است، نمی‌توانیم برای بهبود وضعیت موجود نقشه‌ای طرح کنیم.

افزون بر آن، وسواس حرف‌هایش در پژوهش و نیز نگارش، ارزش آثارش را دوچندان کرده است.

جامعه رسانه‌ای ایران به سیدفرید قاسمی سخت مدیون است که تصویری علمی و قابل اتکا از تاریخ مطبوعات ایران را برای همیشه ثبت کرده است.

ارزش وجودی این مرد بزرگ فقط به تاریخ‌نگاری مطبوعات ایران محدود نمی‌شود. متخصص ماندن وی و تمرکزش بر فقط یک حوزۀ علمی، برای من نشانۀ دیگری از شخصیت کمیاب و تعهد حرفه‌ای اوست. در دنیای کنونی، این ویژگی بس عجیب است.

اما، آنچه همۀ فضایل برشمرده را به ارزشی ناب تبدیل می‌کند، وجه انسانی شخصیت اوست. در نوشته‌هایش وضع نابسامان روزنامه‌نگاران طی تاریخ معاصر ترسیم شده است. خواننده حس می‌کند این رنجی است که سیدفرید قاسمی بر دل دارد. از قول دیگران می‌شنویم که هر جا از دردی یا مشکلی باخبر شده، بار آن را بر دوش کشیده و سعی کرده است آن را برطرف کند. آن هم در زمانه‌ای که اهل مطبوعات هر یک خود آن‌چنان دردمند است که حسی نمی‌ماند تا از درد دیگری باخبر شوند. ولی فرید قاسمی چنین نیست.

سیدفرید قاسمی از شمار کسانی است که نه فقط عمر خود را تباه نکرد، با نوع زندگی خود، بر ارزش زندگی افزود و الگویی خلق کرده است برای جوانان.

خودش درباره زندگی‌اش چنین گفته است:

«نمی‌دانم از جور نامادری با تو سخن بگویم یا از تلخی دوران یتیمی زودرس. از کار و تحصیل توأمان یا از فردای نامعلوم پیش رو. کودکی‌ام در حسرت آغوش گرم مادر گذشت و نوجوانی‌ام با کار شبانه‌روزی. از جوانی هم هیچ لذت نبردم، اما به روزگاران سپری‌شده که می‌نگرم، راضی‌ام. دل‌شادم که مونسم کتاب و روزنامه و مجله شد و آن‌چنان غرق خواندن و نوشتن شدم که غم زمانه از دلم زدوده شد. حدود ۴۶ کتاب] امروز ۱۱۴ کتاب منتشرشده و شش کتاب در دست انتشار [ ۴۰۰ مقاله] اکنون به بیش از یک‌هزار مقاله و گزارش رسیده است [و سردبیری ۱۲ نشریه] سردبیری ۱۵ نشریه ادواری [را در کارنامه‌ام دارم، هنوز باید به پیش بروم، اکنون نیز احساس می‌کنم خوشبختم. با توکل به خدا و پشتکار خو گرفته‌ام و این دو را مؤثرترین عوامل پیش‌برندۀ زندگی‌ام می‌دانم.»

باشد که سیدفرید قاسمی سال‌های زیادی عمر خود را همچنان پربار طی کند».

تجلیل از ۳۹ سال فعالیت «سیدفرید قاسمی» در عرصه‌های روزنامه‌نگاری و پژوهش سیدفرید قاسمی در روز ۲۶ اردیبهشت‌ماه و همزمان با برگزاری یازدهمین همایش روابط‌عمومی الکترونیک صورت می‌گیرد.