در ادامه پرسش‌هایی که ایثارگران درباره حقوق خود داشته‌اند به یک سؤال اساسی می‌رسیم که بررسی دقیق و موشکافانه آن موجب اطاله کلام خواهد شد، لکن به دلیل اهمیت، به صورت کلی به آن پاسخ خواهیم داد و تمام سازمان‌هایی که به عنوان متولی در پاسخ، از آنان نام برده می‌شود می‌توانند نظرات خود را برابر ضوابط و مقررات، جهت انعکاس در اختیار گروه ایثارگران همشهری قرار دهند و چنانچه مایل به مصاحبه و نقد این پاسخ باشند، وقت کافی در اختیار آنان قرار خواهد گرفت.

1- آيا حقوقي كه در احكام كارگزيني شهدا، جانبازان و آزادگان ازكارافتاده كلي به عنوان حقوق و مزايا به آنان توسط نيروهاي مسلح، ساتا، بنياد شهيد و امور ايثارگران و دستگاه‌هاي اجرايي پرداخت مي‌شود منطبق با قانون و مقررات است؟ 2- آيا احكام حقوقي مشمولين قانون حالت اشتغال يعني شهدا، جانبازان و آزادگان ازكارافتاده كلي با وضعيت‌هاي وظيفه، بسيجي، پيماني، پايور قراردادي و نيروهاي مردمي در بمباران‌ها و... با يكديگر تفاوتي دارد؟

در ابتدا لازم است به نقاط مشترك در پرداخت حقوق مشمولين حالت‌اشتغال اشاره‌اي داشته باشيم و چنانچه نقاط افتراقي نيز وجود داشته باشد به آنها بپردازيم.

الف- مشمولين قانون حالت اشتغال انحصارا شهدا، جانبازان ازكارافتاده كلي و آزادگان ازكارافتاده كلي هستند. اين قانون شامل افراد ديگري نمي‌شود و وضع آن در قوانين، اختصاص به موارد فوق دارد.

ب- وضعيت استخدامي و نوع رابطه آنها با نيروهاي مسلح اعم از رسمي يا غيررسمي مانند وظيفه، بسيجي، پيماني و... هيچ تاثيري در وضعيت آنها در بعد از شهادت و ازكارافتاد‌گي ندارد و قانون با همه آنها رفتاري يكسان پيش‌بيني كرده است.

ج- همه آنها همانند مستخدمين رسمي نيروهاي مسلح و دستگاه‌هاي اجرايي از تمامي امتيازات و مزاياي پيش‌بيني‌شده براي همطرازان شاغل برخوردار بوده و علاوه بر آن به نسبت همطراز خود از 2 گروه بالاتر يا عناوين مشابه مانند درجه و رتبه برخوردار هستند.

د- تمامي مشمولين قانون حالت اشتغال براساس مقررات استخدامي در نيروهاي مسلح و دستگاه‌هاي اجرايي تا سنوات مقرر در آن قوانين، به منزله مستخدم رسمي شناخته شده و پس از پايان سنوات مقرر در قوانين، بازنشسته شده و از حقوق بازنشستگي برخوردار مي‌شوند.

هـ- با اصلاح متن ماده5 آيين‌نامه اجرايي قانون حالت اشتغال در تاريخ 23/8/79 توسط هيأت وزيران و الحاق يك تبصره ديگر به آن، حقوق كليه كساني‌ كه حسب قانون حالت اشتغال تبصره يك شناخته مي‌شوند همانند مستخدمان شاغل همطراز پرداخت مي‌شود و تنها تفاوت موجود درباره كساني كه در غيرمأموريت نيروهاي مسلح شهيد يا ازكارافتاده كلي شده باشند، كمك هزينه مسكن است كه به آنان پرداخت نخواهد شد، لكن از تمامي حقوق و مزاياي ديگر مانند سايرين برخوردار مي‌شوند.

و- به طور قطع حقوق حالت اشتغال كه به مشمولين آن از طريق نيروهاي مسلح، بنياد و ساير دستگاه‌هاي اجرايي پرداخت مي‌شود حقوق ايثارگري است و هيچ ارتباطي به حقوق اين افراد كه با منشأ استخدامي دريافت مي‌كنند، ندارد.

ز- حقوق بازنشستگي آنان، معادل آخرين حقوق و مزاياي دريافتي تعيين و هرساله متناسب با ضريب افزايش حقوق شاغلان اضافه مي‌شود، لذا پرداخت ميانگين حقوق براساس 2سال و 5سال يا پرداخت آخرين حكم، فاقد وجاهت قانوني است و بايد آخرين حقوق و مزاياي دريافتي كه علاوه بر حكم كارگزيني در فيش حقوقي آنان اعمال مي‌شود ملاك عمل قرار گيرد و هيچ مزايايي از دريافتي آنان هنگام بازنشستگي كسر نشود. مضافا افزايش ضريب حقوق مشمولين حالت اشتغال هنگام بازنشستگي مشابه افزايش ضريب حقوق شاغلين خواهد بود.

ح- از نكات برجسته ديگر در حقوق بازنشستگي مشمولين حالت اشتغال اين است كه اگر در سال‌هاي گذشته و حسب ساير قوانين بازنشسته شده باشند، برابر قانون، وضعيت آنان بايد همطراز شاغلين در زمان تصويب قانون جامع خدمات‌رساني تطبيق و حقوق حالت اشتغال آنان به روز شود.

ط- مشمولين قانون حالت اشتغال هنگام نيل به بازنشستگي از تمامي امتيازات منظورشده براي شاغلان مانند پاداش پايان خدمت و غيره برخوردار مي‌شوند و دستگاه‌هاي مجري حكم حقوق بازنشستگي مكلف به تامين و پرداخت حقوق و امتيازات مذكور خواهد بود. اطلاق تمام امتيازات دلالت بر آن دارد كه هيچ تفاوتي بين شاغلين و مشمولين قانون حالت اشتغال وجود ندارد.

کد خبر 329169

برچسب‌ها

پر بیننده‌ترین اخبار آسیب اجتماعی

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha