براساس گزارش CNN، هايدن مي‌گويد افراد كمي مي‌توانند فعاليت‌هاي آژانس امنيت ملي آمريكا را واقعا درك كنند. اين آژانس اطلاعات افراد را در دامنه‌هاي سايبري به سرقت مي‌برد.
به گفته هايدن دولت تمامي كشورها از مردمان و دولت‌هاي ديگر جاسوسي مي‌كند،اما جاسوسان آمريكايي اين كار را بهتر انجام مي‌دهند و درجه يك هستند.
هايدن اين سخنان را در كنفرانس S4X16 مطرح كرد، نشستي كه بر چگونگي حمله فزاينده هكرهاي مدرن به كنترل‌كننده‌هاي كليدي صنايع در نيروگاه‌ها، كارخانه‌ها و سرويس‌هاي شهري مانند شبكه‌هاي آب و گاز تمركز دارد.
اين مقام سابق اطلاعاتي آمريكا در سخنراني خود توضيح داد چگونه آمريكا هك كردن رايانه‌هاي كشورهاي خارجي را توجيه كرده و چگونه براي فعاليت‌هاي خود مرز و محدوده تعريف مي‌كند. هايدن مي‌گويد سرقت اطلاعات توسط آمريكا براي ايجاد آزادي و امنيت است،نه براي ثروتمند شدن. تنها چهار كشور ديگر وجود دارند كه چنين سياستي را در پيش دارند كه در كنار آمريكا گروه پنج چشم را تشكيل داده‌اند: استراليا، كانادا، نيوزيلند و بريتانيا.
به گفته هايدن جاسوسي‌هاي سازماندهي شده براي ديگر كشورها ماموريت‌هايي دولتي به شمار مي‌رود. هايدن مي‌گويد كشورهاي ديگر باور دارند كه به سرقت بردن مالكيت معنوي از ديگر كشورها فعاليت جاسوسي مشروع و قانوني به شمار مي‌رود و چيني‌ها اصلي‌ترين مهره اين بازي به شمار مي‌روند.
در سياست بين‌المللي، تشخيص دادن قانوني يا غيرقانوني بودن اين فعاليت‌ها مرزي بسيار مبهم دارد؛ از اين رو برخي از دولت‌ها نسبت به عمليات وسيع جاسوسي آمريكايي‌ها احساس نارضايتي و اضطراب دارند. واضح‌ترين نمونه اين اضطراب را مي‌توان در حذف توافق‌نامه اشتراك‌گذاري اطلاعات ميان آمريكا و اروپا توسط دادگاه عالي اتحاديه اروپا در ماه اكتبر سال 2015 مشاهده كرد. پيمان "بندر امن" به اروپاي مطلع از حريم خصوصي اطمينان مي‌داد كه شركت‌هاي آمريكايي مانند فيس‌بوك و گوگل از اطلاعات خصوصي كاربران اروپايي درحدي قابل قبول محافظت مي‌كنند.
اما دادگاه عالي اتحاديه اروپا اين پيمان را از درجه اعتبار ساقط كرد و دليل اصلي آن افشاگري‌هاي ادوارد اسنودن كارمند سابق آژانس امنيت ملي آمريكا بود. اما هايدن مي‌گويد اروپا در اشتباه است زيرا آمريكايي‌ها براي هك كردن مرز و محدوده‌اي خاص دارند. هايدن مي‌گويد اين پرسش مطرح است كه آيا آمريكايي‌ها اطلاعات اقتصادي را به سرقت مي‌برند؟ معلوم است كه اينكار را مي‌كنند، اطلاعات مواد شيميايي پيشرفته، تجهيزات دوكاربرده، پولشويي. اما ما اينكار را براي بهره‌برداري مالي انجام نمي‌دهيم. ما هيچ شركت دولتي نداريم،پس با اطلاعاتي كه دزديده‌ايم چه كنيم؟آن را به چه كسي بدهيم؟
به گفته هايدن تفاوت اصلي در مفهوم سرقت اطلاعات را تعريف امنيت ملي مشخص مي‌كند. تعريف امنيت ملي در ديگر كشورها نسبت به تعريف آمريكايي آن بسيار گسترده‌تر است، كشورهاي ديگر موفقيت تجاري را نيز بخشي از امنيت ملي مي‌دانند، اما آمريكا اين گزينه را در جاسوسي‌هاي دولتي تعريف نكرده‌است.
نظر شما