سعيده جمالي، همسر اين شهيد كه از او دختر ۴ ساله‌اي به نام ثنا به يادگار دارد با بيان اينكه همسرش پسرخاله او بود و سال ۸۸ با يكديگر ازدواج كردند مي‌گويد: ۱۰ روز بعد از شروع زندگي‌مان او به عضويت سپاه پاسداران درآمد و مشغول به‌كار شد. علاقه زيادي به ائمه‌اطهار(ع) داشت و هروقت نام آنها برده مي‌شد اشك مي‌ريخت. سجاد ورزشكار بود و در رشته كشتي فعاليت مي‌كرد. بدن ورزيده‌اي داشت و هميشه تأكيد مي‌كرد كه يك بسيجي بايد با حفظ قدرت بدني براي دفاع از كشور و ولايت آماده باشد. در فتنه۸۸ با بصيرت عمل كرد و با حضور مستمر در آشوب‌هاي سال۸۸ اجازه وارد شدن كوچك‌ترين خدشه‌اي به حريم ولايت و امنيت كشورش را نداد. پدر همسرم از جانبازان ۷۵درصد جنگ است و سجاد هميشه به پدرش افتخار مي‌كرد و مي‌گفت آرزويم شهادت است و اميدوارم به اين آرزو برسم.
او از بسيجيان شهريار بود و همه دوستان او از مردم‌دار‌بودن سجاد و احترام گذاشتن به ديگران براي من مي‌گفتند. خيلي با معرفت بود و رابطه عاطفي بسيار زيادي با دخترمان داشت. وقتي داعش در عراق جنگ به راه انداخت و نيروهاي ايراني براي دفاع از حرمين امامان به نبرد با داعش مي‌رفتند سجاد بلافاصله براي رفتن به عراق داوطلب شد. 2سال در عراق و سوريه جنگيد و هر بار كه بعد از مدتي به خانه بازمي‌گشت به سرعت دوباره براي بازگشت آماده مي‌شد. ماموريت‌هايي كه مي‌رفت ۴۵ روزه بود و وقتي بازمي‌گشت دخترمان را در آغوش مي‌گرفت و ساعت‌ها كنارش مي‌نشست. مي‌گفت ما ادامه‌دهنده راه امام‌حسين(ع) و شهداي هشت سال دفاع‌مقدس هستيم و نبايد اجازه بدهيم حرم اهل‌بيت(ع) به‌دست نااهلان بيفتد. او ۵ مرتبه براي عمليات به حلب اعزام شد.
آخرين باري كه براي ماموريت و حضور در عمليات به سوريه رفت با من و دخترمان خداحافظي كرد و از من خواست تا بعداز شهادت از دخترمان مراقبت و او را در مكتب قرآن تربيت كنم. در آخرين عمليات بعد از بازگشت از طريق بي‌سيم به آنها اطلاع دادند يك گروه از رزمندگان مسير بازگشت را گم كرده و در ميان دشمن گرفتار شده‌اند. سجاد به همراه چند رزمنده ديگر براي آزادكردن رزمندگان از محاصره دشمن به آنجا بازگشت، بعداز آزادكردن آنها هنگام بازگشت در كمين نيروهاي داعش و تكفيري كه پايين يك ساختمان چهار طبقه مخفي شده بودند به دام افتادند و سجاد با اصابت گلوله شهيد شد و همرزمش نيز قطع نخاع شد. شهادت سجاد مصادف با شب شهادت امام حسن عسكري(ع) بود و او به آرزويش كه شهادت بود رسيد. هميشه تأكيد داشت كه ما نبايد بمانيم بلكه بايد برويم و از حرم حضرت زينب(س) دفاع كنيم.
من افتخار مي‌كنم كه توفيق و عنايت الهي شامل حالم شد كه شهيد عزيزمان را به امام عصر(عج) تقديم كنيم و اميدواريم شفيع ما در روز قيامت باشد. او ادامه‌دهنده راه امام حسين(ع) و شهداي هشت سال دفاع‌مقدس بود و نمي‌خواست حرم اهل‌بيت(ع) به‌دست نااهلان بيفتد.
آيه ۱۵۴ سوره مباركه بقره تاكيد دارد كه شهدا همواره زنده هستند و در سفره الهي روزي مي‌خورند و اين افتخاري بس بزرگ است. خدا را شاكر هستيم كه دخترم ثنا تا ابد سربلند است و از خداي متعال مي‌خواهيم كه توفيق شهادت نصيب همه كند. همه بايد به آيات الهي درخصوص زنده‌بودن شهدا يقين قلبي داشته باشيم و بدانيم كه ناظر بر اعمال ما هستند به‌ويژه مسئولان كه بايد بدانند كه شهدا ناظر بر اعمال آنان هستند. اميدوارم با رشادت‌هاي رزمندگان نسل كفار و داعش از روي زمين ريشه‌كن شود.
نظر شما