وقتي روزنامه‌اي با تيتر درشت از «قتل‌عام درختان» خبر مي‌دهد، قلب انسان به درد مي‌آيد. فراموش نكنيم كه ما ملتي با پيشينه‌اي چندهزارساله هستيم؛ از ملتي با فرهنگي غني و هويتي درخشان انتظار مي‌رود در حراست از سرمايه‌هاي ملي كوشا باشد.
درحالي‌كه بسياري از كشورها كه پيشينه چنداني نيز ندارند حفظ محيط‌زيست را در اولويت قرار داده‌اند، حيف است كه ما در اين زمينه بي‌توجه باشيم. در سال‌هاي گذشته شاهد تخريب سازمان‌يافته منابع طبيعي به‌خصوص در شمال كشورمان بوديم؛ روندي كه اميدوارم اگر متوقف نشده (كه ظاهرا نشده) لااقل كندتر از سابق شده باشد. برخي از ما به‌سادگي جنگل را بيابان مي‌كنيم و به هر چيزي به چشم سرمايه‌اي زودگذر و زودمصرف نگاه مي‌كنيم. رواج فرهنگ سوداگري نيز در ترويج و تقويت اين ديدگاه مؤثر بوده است. به گمان من، رسانه‌ها در تغيير نگاه مردم نسبت به محيط‌زيست مي‌توانند سهم عمده‌اي داشته باشند. چه رسانه‌هاي مكتوب و پرخواننده و چه رسانه ملي مي‌توانند نقشي فرهنگ‌ساز در اين زمينه ايفا كنند.
همه ما موظفيم فكر نسل‌هاي آتي باشيم. به جد بايد بينديشيم كه فرزندانمان قرار است در اين سرزمين چگونه زندگي‌كنند؟
اگر همچنان به تخريب محيط‌زيست ادامه دهيم چه سرزميني را تحويل نسل‌هاي بعدي مي‌دهيم؟
كاش روزي برسد كه همه ما جاي قطع درختان، نهال بكاريم. هر نهالي كه كاشته مي‌شود روزگاري به درختي تنومند تبديل مي‌شود و همين درختان پرشاخ و برگي كه هم‌اكنون در كشورمان داريم هر برگشان تاريخي را از اين سرزمين كهن روايت مي‌كنند. من به عنوان عضوي از خانواده بزرگ سينماي ايران از تمامي هموطنانم مي‌خواهم كه بيش از پيش در حراست از محيط‌زيست كوشا باشند.
- بازيگر سينما و تلويزيون
نظر شما