خبرگزاری صدا و سیما نوشت: دیوید موریسون در تحلیلی برای این روزنامه آمریکایی نوشت: در سال 2013 یا همان حدود، دولت اوباما، در مواضع خود یک چرخش صدو هشتاد درجه ای انجام داد و پذیرفت که ایران در خاک خود، تاسیسات غنی سازی اورانیوم داشته باشد. به همین دلیلی است که مذاکرات آمریکا با ایران درباره فعالیت های هسته ای ایران که در ماه مارس 2013 به طور مخفیانه در عمان آغاز شده بود، در 14 ژوئیه 2015 با موفقیت به پایان رسید و طرح جامع اقدام مشترک موسوم به برجام به بار نشست. بدون این که به سیاستی بازگردد که به هیچ توافقی هم نمی رسید.
پیش از آن دولت آمریکا و متحدانش حدود یک دهه زمان صرف کردند تا ایران را متقاعد کنند که برنامه غنی سازی اورانیوم خود را متوقف کند و حتی در سال های اخیر تلاش کردند با اعمال تحریم های اقتصادی که هنوز هم پابرجاست، این خواسته خود را به ثمر بنشانند.
ولی همه این تلاش ها ناموفق بود، بویژه این که در سال 2005، برنامه غنی سازی ایران در همان مراحل ابتدایی بود و سانتریفیوژی هم برای غنی سازی اورانیوم وجود نداشت. اما امروز نوزده هزار سانتریفیوژ نصب شده است و حدود ده هزار تا از آنها هم فعال هستند.
اگر در همان زمان، آمریکا قبول می کرد که ایران حق غنی سازی اورانیوم دارد، دیگر هیچ بحثی درباره فعالیت های هسته ای نبود و این مناقشه بیش از یک دهه طول نمی کشید و نیازی هم به دوسال مذاکرات فشرده برای حل آن با یک سند اقدام مشترک صدو شصت صفحه ای هم نبود.
مهم است که این مسئله خاطرنشان شود براساس قوانین ان پی تی، ایران حق غنی سازی اورانیوم برای اهداف صلح آمیز هسته ای را دارد و این مسئله در بند یک ان پی تی به صراحت به عنوان حق مسلم آمده است. به همین دلیل بود که جان کری، وزیر خارجه آمریکا و رئیس تیم مذاکره کنندگان هسته ای آمریکا در دهم ژوئن 2009 به روزنامه فایننشال تایمز گفت: ایران حق داشتن انرژی هسته ای صلح آمیر و غنی سازی اورانیوم در همین زمینه را دارد.
کشورهای دیگری نظیر آرژانتین، برزیل، آلمان، ژاپن و هلند هستند که دارای تاسیسات غنی سازی اورانیوم برای مصارف غیرنظامی هستند، بدون این که متهم به نقض ان پی تی شده باشند.
مشکل از آنجا شروع شد که آمریکا برای متوقف کردن برنامه هسته ای ایران، حتی حقوق ایران بر مبنای ان پی تی را نیز انکار می کرد. برچیده شدن همه تاسیسات هسته ای ایران، همواره از خطوط قرمز ایران بوده است و به همین دلیل این کشور مجبور شد برای دفاع از این حق خود، سال ها تحریم ناعادلانه را تحمل کند.
نظر شما