مسیر جدید پیش‌ رو

روزها و هفته‌های سخت، مذاکرات فشرده و شب بیداری‌ها سرانجام به پایان رسید. گاهی اوقات بعضی‌ها از رسیدن به توافق ناامید شدند اما باز هم کسی نتوانست جلوی تلاش ایران را برای گرفتن حقش پس از سال‌ها بگیرد. در میان نا‌امیدی‌ها همیشه امیدی به داد تیم هسته‌اي ایران می‌رسید. یکبار یکی از مقام‌های ایران از دعای مردم گفت. می‌گفت در نقطه‌ای آن‌قدر روی موضع‌ ایران پافشاری شد که تصور کردیم چندين روز مذاکره در حال رسيدن به شکست است. ناگهان اما ورق برگشت و صبح همه چیز عوض شد. می گفت: دعای مردم؛ دعای مردم. ما به این دعاها امید داشتیم.

هیچ‌کس نمی‌توانست این مسیر را تنهایی بیاید. مقام‌های ایران،دیپلمات‌ها و خبرنگاران همه می‌دانستند که شب‌بیداری‌هایشان به خاطر کسانی است که منتظر یک «توافق خوب» هستند. جمع‌بندی مذاکرات هنوز برای تبدیل‌شدن به توافق نیاز به قطعنامه شورای امنیت دارد، ایران اما قدم بزرگ و محکمي برداشته که کسی در جهان، دیگر نمی‌تواند به سادگی مزاحم برنامه هسته‌ای‌اش شود. یکی از علت‌های طولانی شدن مذاکرات، فراز و نشیب‌ها و امیدها و ناامیدی‌ها همین پافشاری و دقت در مذاکرات بود. این جمع‌بندی حالا اما قدم اول یک مسیر طولانی است. ماه‌ها مذاکره سخت حالا به یک جمع‌بندی رسیده که قدم به قدم آن اهميت دارد. یکی از بخش‌هاي سخت آن فاز اجرایی توافق است که کسی نمی‌تواند از پیچیدگی آن چشم‌پوشی کند.

هیچ‌کدام از طرف‌های این مذاکره از 1+5 تا ایران تجربه فاز اجرایی به این پیچیدگی را ندارند. قدم به قدم این مراحل پیچیده و سخت خواهد بود و بدون شک اختلاف‌ها و مشکلات دیگری پیش خواهد آمد. ساز و کار تحریم ایران آن‌قدر پیچیده شده است که کسی نباید انتظار داشته باشد در چشم بر هم زدنی غیب شود. انتظارها از این جمع‌بندی خیلی زیاد است. روزهای سختی در مذاکرات پشت سر گذاشته شد تا حالا همه روز گذشته سرانجام به مرکز اطلاع‌رسانی اتریش برسند. اما باید باور کرد که این قدم اول یک مسیر جدید است.

این مسیر هم مانند مذاکرات فراز و نشیب خودش را دارد. قطعنامه‌ای باید صادر شود که شاید در تاریخ شورای امنیت بی‌سابقه باشد. در این فراز و نشیب اما همکاری و همدلی یک ملت نجات‌دهنده است. دیپلمات ایرانی در موقع خروج از نشست اعلام جمع‌بندی لبخند می‌زد. باز هم دستی تکان داد و گفت: دعای مردم، دعای مردم.