مسئولان قوا به فراخور شرایط گاه مقید و یا ملزم به انجام سخنان رسمی هستند. این موضوع در طول سال چند بار اتفاق می‌‌افتد. به دور از قضاوت درباره محتوای سخنان اوباما، توجه به چند نکته در این سخنرانی می‌تواند جالب باشد.
الف - اوباما سخنرانی خود را از روی یک متن از پیش نوشته شده قرائت کرد. مهم نیست که وی خودش آن متن را نوشته، محورهای آن را داده و برایش نوشته‌اند و یا اینکه دیگران آن را نوشته و او تصحیح کرده است. مهم این است که متن نوشته شده یقینا دارای شفافیت بیشتری نسبت به متن شفاهی و بداهه است و در مدت زمان کمتری می‌توان بیشترین موضوعات را مطرح کرد.
ب - موضوعات طبقه‌بندی بود و به ترتیب اهمیت، برای گوینده و یا جامعه مخاطب به آنها پرداخته شد. در این شرایط تکرار یک محور در خلال محورهای مختلف صورت نمی‌گیرد.
ج - متن دارای صراحت بالایی است و مخاطب نیاز به حدس و گمان برای درک نظر گوینده ندارد و با توجه به آن می‌تواند به راحتی موضع گیری کند.
د - متن واجد آمار است. این موضوع می‌تواند به منتقدان و هواداران برای بحث در باره موضوع آمده و مردم را دچار ابهام نکند.
ه- و در آخر اینکه سخنرانی کوتاه است.
به نظر می‌رسد این شیوه کلاسیک و منطقی برای ارائه نطق‌های رسمی می‌تواند هم کارایی بیشتری داشته باشد و هم به درک مخاطب کمک کند.
