ویژگی اول که از همه ویژگی‌های وی برای بنده جالب‌تر بود، تقوا و انصاف علمی معظم‌له است، هر گاه سئوالی از ایشان می شد که حضور ذهن برای جواب دادن نداشت، می‌فرمود: اجازه بدهید در این باره بیشتر فکر کنم. ویژگی دیگر تسلط حضرت آیت‌العظمی فاضل لنکرانی نسبت به آراء و انظار مختلف بود.
هنگامی که مباحث فقهی و اصولی را مطرح می‌کرد، به آراء مختلف فقها و علمای اصول می‌پرداخت،آنها را تجزیه و تحلیل می‌کرد ودر نهایت به رأی و دیدگاه جامعی می‌رسید.
مطلب دیگر آنکه میدان بحث و گفتگو را به شاگردانش می‌داد.
جامعیت علمی ویژگی دیگر ایشان بود. گر چه مردم آیت‌الله فاضل را به عنوان یک فقیه و مرجع تقلید می‌شناختند! اما شاگردانش می‌دانستند که ایشان در حوزه مباحث تفسیری، فلسفی و کلامی نیز صاحب‌نظر بودند.
گاهی وقتها اگر در مباحث اصول به بحث فلسفی برخورد می‌کرد، همانند یک فیلسوف تمام عیار به آن مساله می‌پرداخت و آن را تحلیل می‌کرد.
همراهی این مرد بزرگوار با استادش حضرت امام (ره) در عرصه سیاسی- اجتماعی ویژگی دیگر ایشان بود و همین سبب شده بود که ایشان دینداری جامع‌نگرانه داشته باشند،نه دینداری گزینشگرایانه و لذا در طول فعالیتهای قبل از انقلاب بی‌مهریها، ظلم و ستم‌ها و تبعیض‌های رژیم شاه را تحمل می‌کردند تا انقلاب به هدف نهایی‌اش برسد.
بیماری اخیر ایشان هم تبعات و پیامدهای آسیب‌های دوران رژیم ستم‌شاهی بود.
آیت‌الله العظمی فاضل لنکرانی علاوه بر جامعیت علمی از معنویت ویژه‌ای هم برخوردار بود. به اهل بیت عصمت و طهارت عشق می‌ورزید و نسبت به کریمه اهل بیت فاطمه معصومه (س) نهایت ارادت را داشت.
