به گزارش مهر، صمد نیکخواه بهرامی که پس از قهرمانی تیم ملی بسکتبال در مسابقات جام ملت‌های آسیا با تیم فوجیان چین قرارداد بست، پس از گذشت چند روز از آغاز تمرینات این تیم، به چین سفر کرد تا تمریناتش را با تیم و هم تیمی‌های جدیدش آغاز کند. این بازیکن اما در حالی تهران را ترک کرد که از تبعیض مسئولان ورزش میان بسکتبال و دیگر رشته‌ها برای تقدیر به خاطر قهرمانی به دست آمده به شدت دلخور بود و این دلخوری را با تهدید به کناره‌گیری از تیم ملی و اینکه با چماق می‌ایستد و به دیگر بازیکنان هم اجازه حضور در تمرینات را نمی‌دهد، نشان داد.
علاوه بر این نیکخواه بهرامی در این گفتگو به مسائل و موارد دیگری هم اشاره کرد کرد مانند دلایلش برای انتخاب فوجیان و حضور در لیگ چین، چگونگی قراردادش با این تیم، وضعیتش پس از اتمام قرارداد جدید.
- از فوجیان چقدر شناخت دارید؟ اصلا هم تیمی‌های جدیدت را می‌شناسید؟
راستش را بخواهیم از فوجیان و اوضاع و احوالش اطلاع زیادی ندارم. فقط می‌دانم مسئولان این تیم دو بازیکن خارجی خیلی خوب در ترکیب دارند. یکی از آنها "ویل مکدانلز" است که تعریفش را زیاد شنیده‌ام. دیگری یک گارد راس آمریکایی است که البته من شناخت زیادی از او ندارم فقط می‌دانم که زمانی در NBA بازی می‌کرده است. ضمن اینکه بازیکن پست پنج تیم ملی چین هم در ترکیب فوجیان قرار دارد. در کل فکر می‌کنم تیم جدیدم ترکیب خوبی داشته باشد.
- بعد از قراردادی که با فوجیان امضا کردید، خیلی در مورد انتخاب جدید و دلایل آن صحبت نکردید؟
فکر می‌کنم این برخورد من منطقی بود چون برخی رسانه‌ها مسائل را آنطور که وجود دارد، منعکس نمی کنند. گاهی هم چهره‌هایی از ما توسط برخی رسانه‌ها نشان داده می‌شود که اصلا به واقعیت نزدیک نیست. به همین دلیل تصمیم گرفتم مدتی را دور از رسانه‌ها باشم و کمتر حرف بزنم.
- حالا بگوئید چرا نیکخواه بهرامی که زمانی بازیکن لژیونر در فرانسه بود، تصمیم گرفت در لیگ چین بازی کند؟
می‌خواستم بعد از مدت‌ها تجربه بازی در یک لیگ خارجی را کسب کنم ضمن اینکه به هر حال از نظر مالی هم برایم خوب بود. البته پیش از انتخابم، بررسی‌های زیادی کردم و فهمیدم که لیگ چین با یک برنامه‌ریزی قوی دنبال می‌شود و تیم‌های شرکت کننده در این مسابقات هم از امکانات خوبی برخوردار هستند. در این مورد از چند نفر که تجربه بازی در لیگ چین را داشتند، مشورت گرفتم و مطمئن شدم که لیگ چین جائی است که برای من می‌تواند خیلی خوب باشد به خصوص اینکه سال گذشته از همین لیگ چین هفت هشت بازیکن وارد لیگ حرفه‌ای NBA شدند.
- یعنی شما هم به دنبال این هستید تا از لیگ چین راهی برای ورود به NBA برای خودتان باز کنید؟
- نه؛ چنی هدفی ندارم. ببینید من یک بازیکن 30 ساله هستم. 15 یا 20 ساله نیستم که بگویم می‌توانم همه جا بازی کنم. فقط اینکه می‌خواهم طی چند سال آینده که در میادین هستم، انتخاب‌های خوب و درستی داشته باشم. البته ادعا نمی‌کنم که همه تصمیمات و انتخاب‌هایم بدون ایراد است اما در کل به دنبال این هستم که در این چند سال ارائه‌گر بازی با کیفیت برای هر تیمی باشم که جزو ترکیبش هستم.
- اما وقتی خبر پیوستن شما به لیگ چین اعلام شد، نظر خیلی‌ها این بود که نیکخواه بهرامی باید به لیگ و تیم‌های بزرگتری می پیوست؟
این حرف‌ها را قبول ندارم چون غیر منطقی است. فکر می‌کنم همان کسانی که از نظرشان پیوستن من به فوجیان را خوب نبود، اگر از یکی از تیم‌های دسته اولی یا همین لیگی که من قرار است در آن بازی کنم، پیشنهاد داشته باشند، با کله می‌روند. البته برای همه آرزوی موفقیت دارم اما متاسفانه این خصلت ماست که در مورد همه قضاوت می‌کنیم.
- یعنی شما از انتخابی که انجام دادید، رضایت کامل دارید؟
صد در صد از این انتخاب راضی هستم چون بی‌محابا در مورد آن تصمیم‌گیری نکردم. از خیلی‌ها مشورت گرفتم و خیلی بررسی کردم تا به نتیجه رسیدم.
- پیش از این هم از لیگ چین پیشنهاد بازی داشتید؟
بله؛ این سال اولی نبود که من از تیم‌های حاضر لیگ چین پیشنهاد بازی می‌گرفتم. پیشنهادهایی که داشتم واقعی و کاملا جدی بود نه مانند پیشنهادهایی که خیلی از بازیکنان دیگر در مورد آن صحبت می‌کنند. پیشنهادهایی که به من می‌شد همزمان با ارسال قرارداد بود تا من آنرا امضا کنم. اما سال‌های پیش شرایط بازی در کشورم و تهران برایم بهتر بود به همین دلیل به آن پیشنهادها جواب نمی‌دادم.
- چه شد که امسال تصمیم دیگری گرفتید و راضی به حضور در یک لیگ خارجی شدید؟ شرایط تیم مهرام چقدر در تصمیم‌گیری شما تاثیر داشت؟
مهرام به عنوان یک بخش خصوصی برای امسال شرایطی متفاوت از سال‌های دیگر دارد. نمی‌گویم که این تیم با اسیر مشکلاتی شده اما به هر شرایط امسال این تیم برای من خوب نبود. گذشته از این نقل و انتقال بازیکنان شفاف انجام نمی‌شود. در این بین اگر هم یکی دو تیم بخواهند عملکرد واضح و شفافی در چگونگی نقل و انتقال بازیکنان شان داشته باشند، به مشکل برمی‌خورند. در این مورد گاهی برخی مدیران کارهایی انجام می‌دهند که اصلا ورزشی و اخلاقی نیست. در کل از نظر روحی و روانی بهتر برایم این بود که حداقل امسال خارج از ایران بازی کنم. حس کردم شاید برای بعضی‌ها خوب باشد که ما را نبینند.
- در این مورد بیشتر توضیح دهید؟
به خاطر فشار همه تیم‌ها که می خواستند مهرام را زمین بزنند، سال سختی را در این تیم گذارندم. البته این شرایط تا حدی طبیعی بود چون تیم ما چند سال قهرمان شده بود و همه می‌خواستند مقابل ما خودی نشان دهند. در این شرایط بیشترین فشار روی مهره‌های اصلی تیم یعنی من و مهدی کامرانی بود. خیلی اذیبت شدیم. گاهی از کارها و برخوردهایی از برخی می‌دیدم که تا قبل از آن فکر می‌کردم دوستمان هستند. حتی شنیدم که به ما انگل می‌گویند.
- قراردادتان با تیم فوجیان به چه صورت است؟
قراردادم برای همراهی فوجیان در فصل عادی لیگ چین یعنی 4/5 ماه است. البته در صورتیکه تیمم وارد پلی آف شود، شاید قراردادم یک ماه دیگر تمدید شود.
- رقم قراردادتان چقدر است؟ آیا این قرارداد به لحاظ مالی تبصره خاصی هم دارد؟
- رقم قراردادم تقریبا همان چیزی است که اعلام شده. اما بنا به شرایطی مستحق دریافت پاداش هم می‌شوم. مثلا اینکه طبق قرارداد به ازای هر برد خارج از خانه 1000 دلار و برای هر برد خانگی 500 دلار می‌گیرم. در صورت صعود به پلی آف 50 هزار دلار پاداش می‌گیرم و برای پیروزی‌های این مرحله هم رقم‌هایی به عنوان پاداش در نظر گرفته شده است.
- درست است که شما پس از پایان کارتان در لیگ چین، مهرام را در مرحله پلی آف لیگ برتر کشورمان همراهی می‌کنید؟
ببینید موضوع به این صورت که عنوان شده نیست چون قرار نیست من دوباره برای مهرام بازی کنم. حتی من برای تسویه حساب به باشگاه رفتم و کارهای لازم در این زمینه را انجام دادم. البته پولی نگرفتم اما به هر حال کارهای تسویه حساب را انجام دادم. البته صحبت‌هایی انجام شد و مسئولان مهرام هم قول‌هایی دادند که مرا نسبت به آینده و اینکه اگر خواستم دوباره در لیگ ایران بازی کنم، مهرام را انتخاب کنم، امیدوار کرد اما هیچ تفاهم نامه و قراردادی در این زمینه و حتی اینکه مهرام را در پلی آف همراهی کنم، منقعد نشد. البته این را بگویم بازی برای این تیم با توجه به اینکه در تهران است و مصطفی هاشمی هدایت آن را بر عهده دارد، برایم خیلی خوب است اما دیگر قراردادی ندارم.
- قطعا در جریان لیگ چین با فوجیان مقابل تیم حدادی یعنی سی شو‌هان قرار خواهید گرفت. فکر می کنید در نبرد میان دو تیمی که هر کدام یک بازیکن ایرانی دارند، کدام تیم برنده خواهد بود؟
معلوم است که ما برنده هستیم (خنده)؛ ببینید من اطلاعی از لیگ چین و وضعیت تیم‌های آن ندارم فقط می‌دانم که لیگ چین از لیگ ایران بهتر است. ضمن اینکه تیم حامد حدادی تازه از دسته دوم به این لیگ صعود کرده است. بنابراین فکر می‌کنم حامد کار سختی خواهد داشت. به هر حال مجموعه بازیکنان سی شو هان ابتدا باید با شرایط این لیگ کنار بیاید تا بتواند نتیجه بگیرد.
- فکر می‌کنید با فوجیان چه نتایجی بگیرید؟ تیم‌تان در حد قهرمان شدن است؟
مهم این است که من سعی می‌کنم بهترین بازی برای هر تیمی که در آن هستم را ارائه دهم تا پولی که می گیرم کاملا حلال باشد. البته این را هم بگویم که من قهرمان متولد شده‌ام و قهرمانی خودش به دنبال من می‌آید (خنده)
- تیم ملی بسکتبال هم باید تا چند ماه دیگر آماده مسابقات قهرمانی جهان شود. چه شرایطی برای این تیم پیش‌بینی می‌کنید؟
قطعا تلاش‌ها باید برای کسب بهترین نتایج باشد اما وقتی تیم ملی بسکتبال قهرمان آسیا شد، وزارت ورزش و جوانان برای ما چه کار کرد؟ هیچ کاری نکردند در حالیکه از بعضی رشته‌های دیگر تقدیر شد. اگر قرار است اینقدر تبعیض وجود داشته باشد، حق ندارند در مورد ما و نتایج ما نظر بدهند.
- اما شرایطی است که وجود دارد و تیم ملی هم باید تا چند ماه دیگر کار آماده سازی را آغاز کند؟
اگر قرار باشد این تبعیض‌ها ادامه داشته باشد نه خودم به تیم ملی می‌روم و نه می‌گذارم بازیکنان دیگر بروند. با چماق می‌ایستم و مانع آنها می‌شوم. ما هر چوبی که می‌خوریم به خاطر همدل نبودن‌مان است. در این چند وقت بازیکنان تیم ملی به من می‌گفتند تو که کاپیتان هستی چرا هیچ حرفی نمی‌زنی. حالا من به عنوان نماینده بازیکنان حرف می‌زنم. الان زمانی است که بسکتبال رویدادی ندارد و مسئولان ورزش سواره هستند و ما پیاده؛ اما روزی هم می‌رسد که شرایط فرق کند و ما سواره شویم و آنها پیاده و منتظر نتیجه‌گیری.
- البته سرپرست وزارت ورزش و جوانان در نشست اخیر خود اعلام کرد که به زودی مراسم تقدیری از همه ورزشکاران که قهرمان شدند، انجام می‌شود. ضمن اینکه تاکید داشت که رفتن به فرودگاه نباید قانون شود. از تیمی مانند والیبال استقبال شد و در مورد کشتی هم پیش از اعزام کنارشان بودیم؟
اما هیچ یک از این کارها برای بسکتبال انجام نشد. ما قاطعانه قهرمان آسیا شدیم و سهمیه جهانی گرفتیم اما هیچکس عین خیالش نیست. رهبر معظم انقلاب بلافاصله در پیامی از قهرمانی بسکتبال به خاطر اینکه موجب شادی دل مردم شد، تقدیر کردند. این بزرگی کارمان را می‌رساند اما مسئولان ورزش کاری نکردند. البته گفته شده چون قهرمانی بسکتبال تقریبا همزمان با مسائل مربوط به انتخابات بود، چنین شرایطی ایجاد شد اما این را قبول ندارم. می‌گویند رئیس فدراسیون برش ندارد اما توجه مسئولان چه ربطی به این مسئله دارد. حرف من این است که باید از هر ورزشکار و تیمی به اندازه خودش تقدیر شود.
- اما خیلی‌ها هم می‌گویند ورزشکار باید بدون توجه به این مسائل کارش را انجام دهد؟
اما اینگونه مسائل باعث دلسردی می‌شود. پای من در تیم ملی آسیب دید حالا اگر در تست پزشکی فوجیان به خاطر این آسیب دیدگی رد شوم، چه کسی پاسخگو خواهد بود. آیا پنج سال دیگر با مدال قهرمانی که داریم کسی به ما نان و پنیر می‌دهد. زن و بچه من و امثال من از ما نان شب می‌خواهند نه مدال و کاپ قهرمانی؛ با این شرایط ما از جان مان برای موفقیت تیم ملی مایه می‌گذاریم آنوقت کوچکترین توجهی نمی‌بینیم. من حاضر بودم خودم هزینه تقدیر از تیم ملی بسکتبال را می‌دادم اما این کار انجام می‌شد.
