به گزارش گروه دریافت خبر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اوایل قرن سوم هجری، دو مسافر به خراسان آمدند، در آنجا به خدمت حضرت رضا(ع) رفتند و پرسیدند: ما از فلان جا آمده‌ایم، آیا نماز ما شکسته است یا تمام؟
با اینکه آن دو نفر از یک منطقه آمده بودند و تفاوتی در سفر آنها نبود، امام به یکی از آنها فرمود: نماز تو شکسته است و به دیگری فرمود: نماز تو تمام است!
مسافران که از این پاسخ امام متعجب شده بودند، دلیل حکم امام را پرسیدند. ایشان خطاب به شخصی که نمازش را کامل دانسته بود، فرمود: تو به مقصد دیدار سلطان (مأمون) آمده‌ای، بنابراین سفر تو، سفر گناه است و سفر گناه موجب قصر نماز نمی‌شود. (وسائل الشیعه ج 5، ص 510).
به این ترتیب ملاحظه می‌شود که امام رضا(ع) حتی در مسائل شرعی هم از حکومت جائر برائت می‌جستند و مردم را از طاغوت بر حذر می‌داشتند.
این موضوع در سیره تربیتی آن حضرت نیز مشاهده می‌شد، به عنوان نمونه، بنان بن نافع نقل میکند که روزی مأمون از جایی میگذشت و حضرت جواد(ع) با کودکان بازی میکرد. کودکان از ترس میدان بازی را ترک کردند و تنها جواد(ع) آنجا ایستاد. مأمون از او پرسید: چرا همراه بچهها فرار نکردی؟ فرمود: گناهی مرتکب نشدم تا از ترس بگریزم و جاده هم تنگ نیست تا آن را برایت باز کنم، از هر جا میخواهی عبور کن!
