او با اشاره به راه‌های شناخت نامزد منتخب، می‌گوید: ما باید توجه داشته باشیم که شعارهایمان را از انقلاب می‌گیریم و آن را باطن‌گرایانه و محتوا‌گرایانه با سیاست‌های افراد می‌سنجیم. وی معتقد است که باید کاندیداها را به لحاظ محتوایی سنجید و در نهایت با انتخاب آگاهانه مردم بدون اینکه فرایند اغوا، تهدید و فریب در کار باشد منتخب مردم را به پاستور فرستاد.
- مهم‌ترین خصوصیات و شاخص‌های کاندیدای منتخب که باید در انتخاب مردم مورد توجه قرار گیرد، چیست؟
اول اینکه نامزد منتخب کسی است که هم شعارها، ارزش‌ها، اهداف و مفاهیم انقلاب را درک کرده باشد و هم در فرایند شکل‌گیری انقلاب اسلامی نقش‌آفرین بوده باشد؛ یعنی کسی که تجربه حضور در انقلاب را ندارد واقعا نمی‌تواند درک درستی از ابعاد، فرایند و مولفه‌های انقلاب داشته باشد. پس در مرحله اول، بحث شناخت از مولفه‌های انقلاب است. این فرد باید متوجه باشد که انقلاب اسلامی ایران همانگونه که امام‌خمینی(ره) فرمودند در اهداف خود متفاوت با سایر انقلاب‌های شناخته شده جهان است. انقلاب اسلامی ایران یک وجه ممیزه دارد که آن را از سایر انقلاب‌ها جدا می‌کند و آن الهی‌بودنش است. فردی که رئیس‌جمهور می‌شود باید بداند که اهداف اخلاقی، معنوی و به تعبیر حضرت امام (ره)معرفت خدا بالاترین هدف انقلاب است و باقی اهداف، حکم وسیله تحقق این هدف را دارند. دوم اینکه رئیس‌جمهور آینده باید قانون اساسی را، هم به لحاظ شکلی و هم محتوایی فهم کرده باشد؛ قانون اساسی یک شکل دارد و یک روح و محتوا. بودند افرادی که توانستند به راحتی شکل قانون را دور بزنند و مثال‌های زیادی هم برای این ادعا وجود دارد اما فردی که روح قانون را بشناسد به‌خود اجازه دورزدن قانون را نمی‌دهد و در قبال بی‌اعتنایی به قانون سکوت نمی‌کند. سوم اینکه ما در طول سال‌های پشت‌سر‌گذاشتن انقلاب، از ابتدای عمر جمهوری اسلامی نقاط ضعف و قوت زیادی داشتیم.
باید عطف به روابط درونی انقلاب به آسیب‌شناسی این نقاط و قوت‌ها بپردازد. انقلاب یک ذاتیات و یک عرضیات دارد؛ عرضیات مهم نیست بلکه ذاتیات مهم است و رئیس‌جمهور آینده باید برای برون‌رفت از نقاط ضعف و تقویت نقاط قوت کشور برنامه داشته باشد و این مهم کار هرکسی نیست. باید کسی باشد که انقلاب را فهم و قانون اساسی را درک کرده و در فرایند شکل‌گیری انقلاب حضور داشته باشد یا خودش یا تیم فکری او بتوانند یک آسیب‌شناسی خوبی عطف به ذاتیات انقلاب از وضعیت فعلی ارائه دهند. نکته بعدی بحث آسیب‌شناسی هشت سال گذشته است. به هر حال دولت آقای احمدی‌نژاد در این هشت سال نقاط قوت و البته نقاط ضعف زیادی داشت. نقطه قوت این دولت نقطه قوت همه دولت‌ها بود و آن هم استقلالی است که در همه دولت‌های بعد از انقلاب وجود داشت. اما نقاط ضعف برجسته‌ای چون یکه‌سالاری، اهل مشورت نبودن، به‌راحتی دروغ‌گفتن و ارائه آمار غلط در این دولت وجود داشت که برای نظام جمهوری اسلامی ایران که وجه ممیزه آن از سایر انقلاب‌ها اخلاق است خیلی سنگین بود؛ حالا رئیس‌جمهور آینده باید با آسیب‌شناسی درست از وضعیت کشور در این هشت سال، برای برون‌رفت از این وضعیت برنامه داشته باشد و در‌نهایت با انتخاب آگاهانه مردم بدون اینکه فرایند اغوا، تهدید و فریب در کار باشد به پاستور برود. درحال حاضر کشور به لحاظ فرهنگی، سیاسی و اقتصادی مشکل دارد و اگر کسی می‌خواهد کاری کند باید به فکر برطرف‌کردن نقاط ضعف باشد. به فرموده حضرت امام‌خمینی(ره) هم احدی حق ندارد رأی را بر مردم تحمیل کند یا از انگیزه‌های دینی مردم سوی‌استفاده کند و تعابیری به‌کار برد که اندیشه مردم را قفل کند. متأسفانه گاهی ما شاهد هستیم که از عباراتی استفاده می‌شود که مردم به‌دلیل بافت و ذات دین‌مدارانه‌ای که دارند آن را باور می‌کنند و فریب می‌خورند. این درحالی است که باید مردم خودشان مسئولیت رأی خود را بپذیرند. امام می‌گفتند تک‌تک مردم وظیفه دارند که از سر آگاهی رأی دهند وگرنه در روز قیامت باید پاسخگو باشند.
- یک زمان امام(ره) فرمودند اگر آمریکا یا منافقین از کسی یا چیزی تعریف کنند مردم متوجه می‌شوند که آن گروه یا فرد عیبی دارد که دشمن از او تعریف می‌کند. درحال حاضر رسانه‌های خارجی و اپوزیسیون شروع به تخریب برخی چهره‌ها و نامزدهای انتخاباتی کرده‌اند. آیا خط خبری رسانه‌های خارجی می‌تواند معیار صف‌بندی‌های داخلی باشد؟
من ضمن اینکه به‌طور کلی مخالف این حرف نیستم و قبول دارم که ممکن است رسانه‌های خارجی روی کسی انگشت بگذارند، درعین حال می‌گویم ما برای انتخاب خود ملاک داریم و هضم این موضوع برای من سخت است که معیارها و ملاک‌های داخلی خودمان را فراموش کنم، یک کنترل به‌دست بگیرم و ببینم صدای آمریکا یا بی‌بی سی چه می‌گوید و چه‌کسی را تکذیب و چه‌کسی را تأیید می‌کند. داوری‌ها باید ملاک قوی و گرانسنگی چون انقلاب اسلامی داشته باشد و کاندیداها به لحاظ محتوایی سنجیده شوند. فرض کنید رسانه خارجی‌ای تصمیم می‌گیرد کاندیدایی را تخریب کند. خب می‌آید تأییدش می‌کند چون می‌داند تأیید او بنا بر استنباط غلط از یک حرف، به تخریب او در ایران منجر می‌شود یا برعکس از آدم بد، بد می‌گوید تا او را خوب جلوه دهد. به‌نظر من این فرمول، زمان و مکان دارد و باید در ظرف مکان و زمان گذاشت. ما خودمان ملاک داریم و می‌گوییم رئیس‌جمهور آینده باید مقاوم، شجاع و ساده‌زیست باشد. نه شرقی نه غربی را با پوست و استخوان درک کند و نترس باشد. ما به داوری غرب کاری نداریم چون خودمان ملاک داریم. این شاخص در شرایط زمانی و مکانی و مخاطب خاص مراد است و مخاطب نخبه به این حرف‌ها گوش نمی‌دهد.
- یعنی معتقد هستید که رسانه‌های خارجی با سیاست‌های مدنظر خود این حرف را مبنا قرار می‌دهند؟
بله. این فرمایش حضرت امام همیشه زمان و مکان دارد و باید روح مطلب را درک کرد. اگر بگوییم این صحبت امام(ره) زمان و مکان ندارد به این معناست که هر وقت رسانه خارجی کسی را تأیید کرد پس مشکلی در کار وی است. حالا در این شرایط من به‌عنوان یک آمریکایی که دنبال سیاست‌های شیطانی خود هستم مبنا را تأیید آدم خوب قرار می‌دهم تا او در ایران تخریب شود. این درحالی است که ما به این مسائل اصلا احتیاجی نداریم و باید معانی را خوب درک کنیم. این تعبیر برای مخاطب عام کار‌گشاست اما برای مخاطب خاص خیر. اگر این مطلب امام(ره) به خوبی فهم نشود بیشتر می‌تواند ابزار سیاست‌بازان داخلی و خارجی شود. ارزیابی ما از غرب‌ستیزی و شرق‌ستیزی افراد به پوشش‌های خبری نیست بلکه به مواضع، رفتار و سیاست‌های طرف است نه‌اینکه بی‌بی‌سی و صدای آمریکا چه سیاستی را در قبال او اتخاذ کرده‌اند.
- خب، سیاست تخریب انقلابیون یا چهره‌های خاص در رسانه‌های خارجی برای مردم ما آشناست و به واسطه این برنامه‌ها تصمیم‌گیری نمی‌کنند.
اتفاقا ممکن است مردم تحت‌تأثیر این برنامه‌ها تصمیم‌گیری کنند. برای همین باید مردم را آگاه کرد و به همین‌خاطر باید به مردم گفت که عطف به ملاک‌های واقعی چه چیزی خوب و چه چیزی بد است و سره را از ناسره معلوم کرد. ما نباید خوب و بد افراد را در نظام به رسانه‌های خارجی وصل کنیم. خب، در این صورت رسانه‌های خارجی می‌توانند با حساسیتی که در ایران ایجاد می‌شود برنامه‌ریزی کنند. مگر شما نگفتید که امام(ره) فرمودند که اگر انگلیس و آمریکا از کسی تعریف کرد آن فرد مورد تأیید نیست؟ خب در این صورت فکر می‌کنید آمریکا چه می‌کند؟ می‌آید آدم‌های خوب را تشویق می‌کند تا ایرانی‌ها از او روی برگردانند. در‌مقابل گاهی هم می‌خواهند چهره بد خود را در بین ملت جاکنند و از او بد می‌گویند تا در بین ملت صاحب امتیاز شود. این است که می‌گویم ما باید متوجه معانی باشیم. شاید این حرف برای مکان و زمان خاص و قشر خاصی بوده است. من در عین اینکه با این فرمایش حضرت امام(ره) به‌طور کلی موافق هستم تأکید دارم باید معیارهایی که لازمه یک نامزد خوب است مورد توجه مردم در انتخاب قرار گیرد.
اگر صرفا بگوییم یک قاعده داریم که هر کسی را رسانه خارجی حمایت کرد آدم بدی است و هرکس را تخریب کرد خوب است، اشتباه است. اگر آمریکا از این اصل باخبر باشد چه می‌شود؟ می‌آید و برعکسش را انجام می‌دهد. ببینید مطلب خیلی ظریف است. اگر آمریکا بفهمد ایران یک قاعده دارد که هر کس را که ما تأیید کنیم آنها می‌گویند بد است، خوب‌ها را تأیید می‌کند و به همین راحتی آدم‌های ارزشی را در ایران بد جلوه می‌دهد. بدها را هم نقد می‌کند تا فکر کنیم او آدم خوبی است. اگر نفهمیم، شم نداشته باشیم و زمان و مکان را نفهمیم اسیر قاعده‌ای می‌شویم که علی‌الاصول درست است اما استفاده کلیشه‌ای آن آثار سوی دارد.
