اگر بخواهیم دلایل اصلی قدرت گرفتن پوند در برابر دلار را بررسی کنیم باید به سیاست‌های بانک مرکزی آمریکا (FED) و بانک مرکزی انگلستان (BOE) رجوع کنیم.
از اواخر سال 2005 سیاست فدرال رزرو از افزایش نرخ بهره به ثبات آن تغییر یافت که این مسئله دلیل اصلی تضعیف دلار در سال گذشته بود. اما در آن سوی اقیانوس اطلس اوضاع این چنین نبود.
افزایش توامان رشد اقتصادی و تورم باعث شد تا مقامات اقتصادی انگلستان که در سال 2005 و حتی اوایل 2006 برای مبارزه با رکود اقتصادی به کاهش نرخ بهره فکر
می‌کردند، تغییر عقیده دهند و افزایش را در دستور کار خود قرار دهند.
شاید یکی از اولین کسانی که نشانه‌های افزایش جدی تورم در اقتصاد انگلستان را دید دیوید والتون بود که در جلسه ماه جولای 2006 رای به افزایش داد.
این رای او اگرچه تنها رای بود و نتوانست کار چندانی در مقابل 8 رای مقابل خود بکند اما سرآغاز پدیدار شدن نگرانی از تورم در اعضای کمیته تصمیم‌گیری در رابطه با نرخ بهره (MPC) انگلستان بود.
اگر چه والتون 43 ساله چند روز بعد به‌صورت کاملاً ناگهانی درگذشت و طرفداران افزایش نرخ بهره را سوگوار کرد، اما اعضای کمیته MPC نرخ بهره را در جلسه ماه بعد 0.25 افزایش دادند.
این افزایش کاملاً غیر منتظره بود و به همین دلیل رشد ناگهانی پوند را به‌دنبال داشت و از آن زمان تاکنون نگرش غالب بازار به سمت افزایش نرخ بهره سوق داد که این مسئله اصلی‌ترین دلیل افزایش ارزش پوند است.
حال سؤال اصلی این‌است: آیا این نگرش ادامه دارد؟ در جواب باید گفت علت اصلی افزایش نرخ بهره در چند ماه گذشته افزایش تورم بوده است. آستانه تحمل نرخ تورم برای بانک مرکزی انگلستان 2درصد است (شاخص بهای مصرف کننده دوره سالیانه CPI (YoY اما در حال حاضر چندین ماه است که با وجود افزایش نرخ بهره این عدد بالاتر از 2 است.
میزان بالاتر بودن نیز چندان ناچیز نیست. آخرین بار این عدد بسیار بالاتر از عدد نرمال (2 درصد ) 3.1 درصد اعلام شد. این آخرین بار سه‌شنبه 17 آوریل بود که پوند را از مرز عدد 2 در برابر دلار گذراند.
طبق قوانین انگلستان گذر تورم از عدد 3.0 رئیس بانک مرکزی را ملزم می‌کند تا به وزیر دارایی نامه‌ای سرگشاده بنویسد و دلایل آن‌را توضیح دهد.
از آنجایی که تنها راه حل قابل قبول، افزایش نرخ بهره است لذا از هم اکنون یک مورد افزایش نرخ بهره در جلسه ماه می در قیمت پوند لحاظ شده است و به اعتقاد بسیاری از کارشناسان برای ماه‌های بعد نیز باید انتظار افزایش را داشت.
اگر نگاهی به دیگر بخش‌های اقتصاد انگلستان بیندازیم می‌بینیم که در این دوره اقتصاد این کشور بسیار سالم است و مقامات بانکی احتمالاً چندان نگران ضربه خوردن اقتصاد ناشی از افزایش نرخ بهره نخواهند بود.
در گذشته‌های دور یعنی سال‌های 90 و 92 پوند برای گذر از عدد 2 تلاش کرده بود اما موفق نشد به‌همین دلیل بسیاری اینگونه می‌اندیشند که این بار نیز چنین نخواهد کرد.
اما اگر به فضای حاکم بر اقتصاد آن زمان انگلستان و حال نگاه کنیم متوجه تفاوت بنیادین آن و قدرت فعلی آن نسبت به 15 سال گذشته می‌شویم بنا بر این به اعتقاد من پوند در مسیری بی‌بازگشت قرار دارد و احتمال قوی تر شدن آن تا 2/ 2 دلار وجود دارد.
