باید اقرار کرد که این نهاد موثر اجتماعی در دوره دوم حیات خود تاثیر مثبتی بر افکار عمومی گذاشت و تا حد زیادی توانست خاطره به جامانده از دوره اول شوراها (بویژه در تهران) را التیام بخشد.
تصویری که مردم از دوره اول شوراها داشتند این نهاد را مترادف با مسابقه باشگاه‌های حزبی و ناکارآمدی ناشی از تبدیل رویکرد خدمت‌رسانی به منازعه، رقابت و کسب قدرت می‌دانستند.
اگر چه می‌توان این عملکرد را عطف به فقدان تجربه شوراهایی از این دست یا سیاست‌زدگی رایج در سال‌های میانی دهه 70 دانست اما به هر حال نمی‌توان منکر تصویر منفی آن در اذهان شد.
ظهور شوراهای دوم خوشبختانه توانست این تصویر منفی را پاک کند و شأن واقعی این نهاد را- که در اصول 101 تا 106 قانون اساسی کشورمان بر نقش و جایگاه آن تصریح شده است- باز نماید.
شورای شهر تهران علاوه بر آن که متعلق به پایتخت است و حداقل به همین دلیل، وزن بالایی دارد، تأثیر غیرقابل‌انکاری بر جهت و رویه‌سازی عملکردی شوراهای سایر شهرها و روستاهای کشور می‌گذارد.
واقعیت آن است که همدلی اعضای این شورا و تلاش آنان برای ایفای نقش واقعی خود در خدمت‌رسانی به مردم و پرهیز از ورود به مجادلات سیاسی تأثیر غیرقابل انکاری در اولاً اصلاح تصور عمومی از شوراها، ثانیاً در خط‌دهی به عموم شوراهای کشور و ثالثاٌ در توفیق مدیریت اجرایی شهر گذاشت و بی‌انصافی است اگر موفقیت دو شهردار برگزیده این شورا و تیم اجرایی آنان را مستقل از انتخاب و حمایت این شورا بدانیم.
به عکس شورای اول که در طول مدت حیات خود مرتباً با شهرداران منتخب خود منازعه داشت که پس از مدتی هر یک را به عزل یا استعفا کشاند، و سرانجام هم با دخالت وزارت کشور عملاً منحل گردید شورای دوم با راهبردی خردمندانه به ثبات مدیریت شهری باور داشت و با این راهبرد، تهران را از روزمرگی نجات داد تا مدیران اجرایی فرصت یابند افق‌های دورتری را ترسیم کنند.
اگر چه این، فقط یکی از خدمات گسترده دومین دوره شورای اسلامی شهر تهران (و به تبع آن، سایر شهرها) دانسته می‌شود اما فقط همین پندار و رفتار، تأثیری جدی و مبنایی بر همه حوزه‌ها داشته است.
بررسی و ارزیابی اهم فعالیت و خدمات این شورا (از جمله طرح جامع و تفصیلی شهر، تصویب بودجه‌هایی که توسعه همه‌جانبه شهری را به دنبال داشته است، نظارت و کنترل عملکرد مدیریت شهری، تأسیس شورایاری‌ها، گسترش نگاه اجتماعی، تخصص‌گرایی و...) فرصتی دیگر می‌طلبد.
تثبیت مدیریت شهری و فرصت‌دادن به مدیران اجرایی شهر برای دستیابی به افق‌هایی که در برنامه‌های خود به شورا و مردم قول داده‌‌اند عملاٌ امکان بروز برنامه‌هایی را داده است که امروزه در شهر تهران می‌بینیم و پروژه‌های فنی، عمرانی و اجتماعی با سرعتی چشمگیر و در قالب طراحی کلان اجرا می‌شوند تا تهران به تدریج شایسته مردم شریف کشور و شهروندان تهرانی شود.
