به گزارش مهر، در گزارش دفتر مطالعات اقتصاد مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی درباره وضعیت صادرات و واردات کشور آمده است: صادرات و واردات جزء متغیرهای کلان اقتصادیاند که از اهمیت بالایی برخوردارند، زیرا این دو متغیر، راههای ارتباط اقتصادی کشور با جهان خارج را تشکیل میدهند. هر کشوری از طریق صادرات، درآمدهای ضروری برای رفع نیازهای وارداتی خود را تامین میکند و از این رو است که باید بکوشد همواره تعادلی را بین این دو متغیر اقتصادی برقرار سازد.
این گزارش میافزاید: عمده درآمدهای صادراتی کشور ایران به عنوان یک کشور نفتی، از طریق صادرات نفت به دست میآید و از این راه نیازهای وارداتی کشور برآورده میشود. مقایسه میزان صادرات نفتی و واردات کشور، نشان از تراز بازرگانی مثبت یعنی بیشتر بودن مقدار صادرات از واردات دارد. اما هنگامی که همین مقایسه با استفاده از صادرات غیرنفتی صورت میگیرد، تراز بازرگانی منفی (که با کسر واردات گمرکی از صادرات غیرنفتی محاسبه شده) به دست میآید. در این مطالعه روند صادرات غیرنفتی و واردات گمرکی کشور طی دوره 1379-1389 مورد بررسی قرار گرفته است.
گزارش دفتر مطالعات اقتصاد مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، نتایج تحقیقات تراز بازرگانی منفی صادرات غیرنفتی در برابر واردات گمرکی را نشان داده و آورده است: مقایسه نسبت صادرات غیرنفتی و واردات گمرکی ایران به تولید ناخالص داخلی با این نسبت در سایر کشورها، نشان میدهد که ایران اختلاف بیشتری در سهم واردات و صادرات از تولید ناخالص داخلی دارد به طوری که سهم واردات گمرکی از تولید ناخالص داخلیاش بسیار بیشتر از سهم صادرات غیرنفتی از تولید ناخالص داخلی است. مجموع این موارد، لزوم توجه و بازبینی در سیاستهای تجاری این کشور را میرساند که لازم است مورد توجه سیاستگذاران تجاری قرار گیرد.
در پایان گزارش مذکور دو مورد از مهمترین موارد در این زمینه مورد اشاره قرار میگیرند:
1- تلاش برای متنوع ساختن شرکای تجاری ایران به ویژه در بخش واردات، این امر با توجه به شرایط جدید تحریمهای تجاری علیه ایران، از اهمیت بسزایی برخوردار است.
2- سیاستگذاری در جهت افزایش صادرات غیرنفتی با توجه به امکانات بالقوه بالای برخی کشورها مانند عراق و افغانستان در جذب صادرات غیرنفتی ایران.