در محیط‌های صنعتی که از این نوع آلودگی‌ها زیاد وجود دارد، استفاده از لباس‌هایی با حداکثر پوشش مناسب، راه خوبی برای جلوگیری از آسیب پوست است.
برای محافظت از دستگاه تنفس هم، ساده‌ترین راه، استفاده از ماسک است. اما ماسک‌هایی که کارگران کشور ما از آنها استفاده می‌کنند تا چه اندازه می‌تواند از ورود این آلودگی‌ها به مجاری تنفسی آنها جلوگیری کند؟
دکتر مسعود رحیمیان عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد و فوق تخصص بیماریهای ریوی در این باره به ایسنا گفته است: «متأسفانه نمی‌توان ماسک‌های موجود در ایران را استاندارد نامید. اول به دلیل ضخامت ناکافی آنها و دوم به دلیل وجود نشتی‌های زیاد در اطراف آنها.»
دکتر رحیمیان اضافه کرده: «ماسک‌های ایرانی معمولاً تنها از یک لایه کاغذی تشکیل شده‌اند و علاوه بر این که از ضخامت کافی برخوردار نیستند، از هر طرف نشت دارند و همین باعث ورود آلودگی به داخل مجاری تنفسی فرد می‌شود و عملاً کارایی آنها را زیر سؤال می‌برد.»
مثل همیشه پیشگیری بهترین درمان است. چرا که وقتی بافت ریه‌ها دچار التهاب مزمن و فیبروز شود، دیگر نمی‌توان آن را دوباره به حالت اولیه برگرداند و تنها می‌توان بیماری را تا حدی کنترل کرد. به همین علت در همه جای دنیا تمهیداتی اندیشیده شده تا جلوی آسیب کارگران را در این محیط‌های آلوده، تا آنجا که ممکن است، بگیرند.
استفاده از ماسک‌های استاندارد بهترین گزینه برای کم کردن ورود آلودگی‌هاست. به گفته کارشناسان، در بسیاری از کشورهای دنیا، برای هر شغل به خصوص، ماسک مربوط به همان شغل وجود دارد. به این ترتیب ورود آلودگی‌ها به دستگاه تنفس فرد، به حداقل رسانده می‌شود.
راه دیگر انجام معاینات دوره‌ای، یافتن افراد در معرض خطر و دارای عوامل زمینه ساز ابتلا به بیماریهای ریوی و به حداقل رساندن حضور کارگران در محیط‌های به شدت آلوده است.
دکتر رحیمیان در این رابطه به کارفرمایان توصیه می‌کند برای جلوگیری از افزایش آسم شغلی، پرسنل خود را به موقع برای انجام تست تنفس دوره‌ای و عکس‌برداری از قفسه سینه ارجاع دهند تا در صورت وجود علائم اولیه، از پیشرفت بیماری جلوگیری شود.
