حتی اگر یک بیمارستان فوق‌تخصصی زنان و زایمان در بخش تحقیقات خودش به این نتیجه برسد که برخی پرتوهای موجود، در افزایش میزان سقط جنین موثر بوده است، باز هم وزارت بهداشت آن را تکذیب کرده و چنین گزارشی را غیرعلمی، غیرمستند و فاقد ارزش اعلام خواهد کرد که چنین نیز شده است. حتی اگر رئیس کمیسیون محیط‌زیست شورای شهر تهران بگوید که بنده به‌عنوان یک ایمونولوژیست می‌گویم وجود برخی پرتوها برای سلامت انسان مضر است باز هم اظهارات او تکذیب می‌شود؛ بدون اینکه در زمینه اثبات بی‌ضرربودن این امواج استدلالی آورده شود.
در واقع اصل دعوا بر سر این است که آیا این امواج، آسیب‌رسان به سلامت افراد هست یا نه؛ آیا آنطور که گفته شده و ادعا شده این امواج و پرتوها می‌تواند بر افزایش سرطان تأثیر داشته باشد؟ آیا بین سونامی سرطان در تهران که پزشکان درباره آن هشدار داده‌اند و افزایش برخی پرتوهای پرانرژی ارتباطی وجود دارد؟ طبیعتا هیچ نهاد مسئولی تا‌کنون به‌طور علمی و مستند چنین گمانه‌ها یا اظهاراتی را رد نکرده است. همه حرف‌های گفته‌شده بر این مبنا استوار بوده که مضربودن برخی امواج هنوز به اثبات نرسیده است، کمااینکه مضربودن فناوری نانو و بیو و دستکاری‌های ژنتیک در محصولات گیاهی و غذایی نیز به اثبات نرسیده است. اما این به‌معنای منتفی‌بودن اثرات احتمالی این امواج نیست.
مسئله فقط وجود برخی پرتوها نیست؛ امواج و پرتوها دوروبر ما را احاطه کرده‌اند و درواقع ما در میان انبوهی از امواج، تشعشع‌ها و پرتوهای مختلف زندگی می‌کنیم. نزدیک‌ترین منبع انتشار امواج، همین موبایل‌هایی هستند که من و شما در دست داریم. نه‌تنها خود موبایل‌ها بلکه آنتن‌ها و دکل‌های موبایل که در نزدیکی خانه‌های ما قرار دارند این امواج را جابه‌جا می‌کنند. هرقدر گوشی تلفن همراه به مغز و قلب ما نزدیک‌تر باشد احتمال آسیب‌واردکردن آن بیشتر می‌شود، به همین دلیل متخصصان توصیه می‌کنند کمتر با موبایل صحبت کنیم یا از هندزفری استفاده کنیم یا اینکه گوشی را نزدیک تختخواب خود قرار ندهیم؛ درست مانند اینکه اگر دکل مخابراتی و موبایل در نزدیکی محل سکونت ما قرار داشته باشد احتمال آسیب‌رساندن آن به ما بیشتر می‌شود. پس اگر دکل انتقال امواج موبایل چسبیده به آپارتمان شماست و مثلا محل سکونت شما کمتر از 20متر با این فرستنده‌ها فاصله دارد، در معرض آسیب هستید.
فکر می‌کنید تمام شد؟ نه آنطور که متخصصان می‌گویند آشپزخانه شما آلوده‌ترین نقطه پرتوزا در منزل شماست. چرا؟ چون اغلب دستگاه‌های پرتوزا مانند مایکروفر، اجاق گاز، آبمیوه‌گیری، ظرفشویی، ماشین لباسشویی، خردکن، مخلوط‌کن، هود و چندین و چند دستگاه دیگر تولید‌کننده امواج الکترومغناطیسی در آشپزخانه قرار دارند.
خب چه کار کنیم؟ همه این وسایل را بریزیم دور؟ مگر می‌شود؟ راه چاره چیست؟ آیا می‌توانیم بدون این دستگاه‌ها زندگی کنیم؟ راه فراری نیست. آنها همه‌جا هستند. بهترین راهکار، افزایش دانش و مهارت‌های استفاده مفید از این دستگاه‌ها و تجهیزات و آموختن راه‌های دورماندن از صدمات جسمی و روحی و روانی ناشی از این پرتوهاست؛ پرتوهایی که روزبه‌روز هم بیشتر و بیشتر می‌شوند. باید بدانیم که چه کسانی با چه ویژگی‌های سنی، جنسی و شغلی، آسیب‌پذیر‌تر هستند. نهادهای مسئول نیز باید استانداردهای لازم را در این زمینه تدوین و تصویب کرده و بر حسن اجرای آن نظارت دقیق و کافی داشته باشند.
