این نمایش با حمایت سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران درجشن اردیبهشت تئاتر تهران در یکی از سالن‌های تئاتر‌شهر به روی صحنه رفت و انتظار می‌رفت با توجه به اقبال کارگردانش در میان هم استانی‌هایش و میزان استقبالی که در پرونده کارهای آبان از سوی کرجی‌ها ذخیره شده، تا‌کنون توانسته باشد سری هم به ارتفاعات البرز بزند و جمع تئاتری-هر چند کوچک اما چشم به راه- این دیار را نیز با حضور خود محظوظ کند اما بنا به دلایلی دیر آشنا، درهای «اتاق احیا» هنوز به روی کرج باز نشده است.
داستان این نمایش در مورد چند مرد است که وارد امامزاده‌ها می‌شوند و سنگ قبرهای قیمتی و تاریخی امامزاده‌ها را به سرقت می‌برند.نویسنده و کارگردان اتاق احیا در مورد اثر خود گفت: تحقیقات من در مورد ایده و نمایشنامه این کار حدود سه سال به طول انجامید و حدود یک سال نیز برای نگارش و قوت بخشیدن به نقاط دراماتیک نمایشنامه آن تلاش کردم.
در این اثر به وسیله سایکودرام خواسته‌ام به اهمیت حافظه روحی روانی و خودآگاهی افراد اشاره کنم. ساخت این اثر هشت ماه طول کشید.وی سبک نمایش را تئاتر بی‌چیز دانست و تصریح کرد: تئاتر بی‌چیز از ابداعات گروتفسکی است که در آن ظواهری را که سایر هنرهای دیداری با آن درگیرند، رها کرده و تنها بر کنش‌های انسانی و ارتباط میان بازیگر و تماشاگر استوار است.
آبان ضمن گله‌مندی از عدم‌پشتیبانی مالی و تجهیزاتی نهادهای مربوطه جهت اجرای این نمایش در کرج، گفت: معاونت فرهنگی و اجتماعی شهرداری کرج، سال گذشته مبلغی از اعتبارات خود را به تئاتر و هنرمندان کرجی اختصاص داد و ما امیدوارانه به آینده‌ای پر بارتر خیره شده بودیم اما متأسفانه این روند با تغییراتی در مدیریت و سیاست‌های اتخاذ‌شده جدید نه‌تنها کند شد بلکه از حرکت باز ایستاد.
وی عدم‌درک یکسان مسئولان از ضرورت پرداختن به هنر تئاتر را از مشکلات اصلی تئاتر استان البرز دانست و افزود: اداره ارشاد به تنهایی توانایی ایجاد تمامی امکانات و زیرساخت‌های لازم در این زمینه را ندارد. ما سال‌های سال در حوزه تئاتر محرومیت کشیده‌ایم که رفع آن در گرو حمایت مسئولان در تمام ارگان‌ها ازجمله استانداری، شهرداری، فرمانداری و. . . است. وی گفت: در این قطب فرهنگی که به‌خاطر وجود تعداد زیادی از استادان برتر هنر در آن، نقش بسزایی در تولید هنر و فرهنگ کشورمان دارد متأسفانه هنرمندان به دلایلی مورد بی‌مهری قرار گرفته‌اند و مسئولان برای تئاتر کرج ساز ناساز کوک کرده‌اند. در همه‌جا وجود ناهنجاری‌ها باعث وارد آمدن لطمه به فرهنگ می‌شود اما در این شهر حتی تعاریف و استانداردهای فرهنگی نیز با تمام شهرهای دنیا ازجمله تهران تفاوت دارد.
قابل ذکر است نبود سالن‌های استاندارد، محدودیت بودجه، تقاضای فراوان، نبود امکان برای اشتغال‌زایی هنرمندان و. . . در استان باعث شده تا بسیاری از هنرمندان عرصه تئاتر به تهران کوچ کنند. با توجه به چنین روندی، تئاتر در شهرهای مختلف کشور با وجود خیل علاقه‌مندان به حوزه هنرهای نمایشی، باعث دلسردی، نومیدی و هدر رفتن استعدادهایی خواهد شد که بخش عظیمی از سرمایه‌های فرهنگی کشور به شمار می‌روند و بنا به دلایل فوق تئاتر شهرستان‌ها با وجود داشتن قابلیت‌های فراوان دچار ضعف و کاستی‌هایی است که نتیجه آن در عرصه تئاتر ملی و بین‌المللی انعکاس می‌‌یابد.
صمد چینی‌فروشان منتقد، مترجم ومدرس دانشگاه وعضوکانون ملی منتقدان تئاتر ایران وکانون بین‌المللی منتقدان تئاتر در رابطه با کمبودها و مشکلات تئاتر استان البرز می‌گوید: نبود سالن‌های نمایشی استاندارد در سرتاسر این استان، متناسب نبودن تعداد، گنجایش و امکانات سالن‌های نمایشی موجود با وسعت و تنوع جمعیتی ساکن کرج و شهرستان‌های تابعه استان، و همچنین نبود توازن میان امکانات فرهنگی کرج و توابع، با رشد سرسام‌آور جمعیت و خرده‌فرهنگ‌های اسکان‌یافته در آن، حداقل طی 15 سال گذشته ازجمله این مشکلات است.
وی که تأکید زیادی بر پتانسیل بالا و ظرفیت پنهان تئاتر کرج دارد با خاطرنشان کردن این مطلب که وضعیت نرم‌افزاری فعالان تئاتر البرز از یک دهه پیش در فریمی بسته مانده، رفع این مشکل و فراهم آمدن زمینه ایجاد حرکت‌های نو در هنرمندان البرزی را در گرو آموزش و برقراری ارتباط صحنه‌ای با فعالان این حوزه در سایر استان‌ها می‌داند که تحقق آن ارتباط مستقیمی با افزایش بودجه تخصیص یافته به هنر نمایش و همچنین گسترش زیرساخت‌های موجود در این بخش دارد.
به گفته این منتقد تئاتر، قدم‌هایی که در این حوزه برداشته می‌شود بسیار آهسته است و ما تا رسیدن به وضعیت مطلوب هنوز خیلی فاصله داریم. چینی‌فروشان که نقد اجراهای بسیاری را در فصول مختلفی از جشنواره‌های کرج در کارنامه خود دارد امیدوار است که کارگردانان مستعد کرجی با انرژی فزاینده به‌کار خود ادامه دهند و تا حصول به‌مراتبی والاتر، تئاتر البرز را همراهی کنند و مسئولان نیز با هنرمندان که حکم رسانا را در جامعه ایفا می‌کنند، همراه و همگام باشند.
