در واقع ایشان براساس این اصل که همه و ازجمله مسئولان نیازمند تذکر و یادآوری مداوم هستند، این بیانات را مطرح فرمودند تا مسئولان فراموش نکنند که اگر چه در این 33 سالی که از عمر پر برکت جمهوری اسلامی می‌گذرد، کارهای بزرگی انجام شده و دستاورد‌های بی‌شماری به دست آمده است اما اینگونه نیست که کار و تلاش برای پیشرفت و توسعه قابل توقف باشد و یا این تصور غلط به‌وجود آید که این حد از پیشرفت کفایت می‌کند و به بیان عامیانه، کار تمام است.
در این مسیر بی‌شک آنچه بیشترین آسیب را به نظام و انقلاب وارد می‌کند و مسئولان را از کار و تلاش بیشتر باز می‌دارد و به تبع آن می‌تواند موجبات دلسردی و ناامیدی مردم را به‌وجود آورد، سستی، بی‌تفاوتی و رضایت به سطح فعلی پیشرفت و توسعه است. تأمل در فرمایشات مقام معظم رهبری و تاکید همیشگی ایشان بر لزوم کار جهادی و سازندگی در دهه پیشرفت و عدالت که در نحوه نامگذاری سال‌های اخیر نمود عینی یافته است،
این نکته را به مسئولان کشور گوشزد خواهد کرد که مسیر پیشرفت، مسیری طولانی بوده‌که نیازمند کار و کوشش مستمر است و با وجود همه پیشرفت‌های چشمگیری که در سال‌های اخیر در حوزه‌های مختلف علمی، هسته‌ای، عمرانی، اقتصادی، سیاسی و... به دست آمده است، برای رسیدن به قله پیشرفت و ناامید شدن قطعی دشمنان باید با سرعت و کیفیت بیشتری این مسیر را ادامه دهیم.
بی شک در این مسیر، افتادن مسئولان در دامن غرور، خودشیفتگی، دنیاطلبی و اشرافی‌گری می‌تواند به مثابه پرتگاه‌های خطرناکی باشد که کشور را از رسیدن به قله‌های اصلی پیشرفت باز خواهند داشت. مردم نیز در این مسیر نگاهشان به رهبری خواهد بود و همانند مقتدایشان به‌دنبال نیل به پیشرفت و توسعه هستند و در این راه از مسئولان‌‌‌کار و تلاش بی‌وقفه برای رسیدن به اوج قله‌های پیشرفت را مطالبه می‌کنند.
به عبارت روشن‌تر همانگونه که مردم در دوره‌های مختلف جان و مال و حیثیت خود را در راه توسعه و تعالی نظام جمهوری اسلامی در طبق اخلاص گذاشته‌اند، امروز هم این توقع بحق را از مسئولان دارند که مسیر پیشرفت نظام جمهوری اسلامی ادامه یابد و چنانچه در این مسیر توقف و کوتاهی‌ای از جانب مسئولان صورت پذیرد، از جانب مردم و رهبری قابل پذیرش نیست چرا که توقف در مسیر پیشرفت کشور در نهایت به ایستایی و رکود در نظام منجر خواهد شد که به هیچ وجه مطلوب نیست و شایسته نظام جمهوری اسلامی نخواهد بود.
لذا هر مسئولی که نتواند خود را با این خواسته بحق رهبری و مردم وفق دهد، چاره‌ای جز این نخواهد داشت که مسئولیت را به فردی که توانمندی و کارآمدی لازم را برای نیل به این مقصود دارا باشد واگذار کند و در واقع برخورد طبیعی مردم با مسئولان کم‌کار، عدم‌اعتماد و کنار گذاشتن آنان از مسئولیتی که برعهده آنان گذارده شده خواهد بود.
* نماینده مردم تهران، ری و شمیرانات در مجلس نهم
