در این میان افرادی هستند که رقم ارزیابی شده به‌عنوان مبلغ خسارت را قبول نداشته و خواستار بازبینی مجدد آن هستند. درباره فرایند تعیین این نرخ با علی اصغر عنایت، رئیس شعبه فنی بیمه پارسیان گفت‌وگو کردیم.
- روال تعیین خسارت واقعی در مواقعی که خسارت دیده نسبت به‌نظر ارزیاب اعتراض دارد چگونه است؟
به‌طور کلی با مراجعه خودروی خسارت دیده به نمایندگی‌های بیمه سراسر کشور یک ارزیاب اقدام به تعیین خسارت وارده می‌کند. اما اگر این رقم از نظر بیمه‌گذار غیرواقعی بود، کارشناس خبره‌تری به منظور تعیین مجدد نرخ، به محل اعزام خواهد شد. اگر باز هم این رقم مورد اعتراض واقع شد بر اساس قانون، بیمه گذار می‌تواند خودروی خود را به تعمیرگاه مورد نظر ببرد تا خسارت را تعیین کند.
- چرا پیش از طی این روند طولانی کارشناسان خبره‌تر برای تعیین میزان خسارت وارده نظر نمی‌دهند؟
اساسا ارزیاب‌ها یا مستقل هستند یا زیر نظر شرکت‌های بیمه‌ای فعالیت می‌کنند. به‌هرحال در مرحله اول ارزیاب‌های خود شرکت بیمه‌ای نظرشان را اعلام می‌کنند ولی اگر این نظر مورد توافق قرار نگرفت می‌توان از ارزیاب‌های مستقل استفاده کرد.
- آیا وجود برخی زدوبندها بین شرکت‌های بیمه و تعمیرگاه‌ها را تأیید می‌کنید؟
خیر. به هرحال این تعمیرگاه‌ها در سراسر کشور فعالیت دارند و فرد می‌تواند به هر کدام از تعمیرگاه‌های مجاز مراجعه کند اما اگر یک شرکت بیمه‌ای، بیمه‌گذار را به تعمیرگاه خاصی معرفی یا الزامی برای او تعیین کرد این احتمال وجود دارد که زدوبندی در کار باشد در غیر این صورت نمی‌توان چندان درباره این فرضیه با اطمینان صحبت کرد.
- روند تعیین خسارت در کشورهای پیشرفته چگونه است؟
من کشور آلمان را مثال می‌زنم. در این کشور و کشورهای هم رده آن یک بسته بیمه اجباری وجود دارد که زمانی فرد خسارت ببیند می‌تواند یا به شرکت بیمه مراجعه کند یا اینکه به کارشناس مستقلی که مورد تأیید است مراجعه و خسارت وارده را ارزیابی کند. این نهاد می‌تواند علاوه بر ارزیابی با دریافت اختیار از شرکت بیمه‌ای، پرداخت خسارت را هم برعهده بگیرد. در کشور ما هم این شیوه در حال گسترش است اما برخی محدودیت‌ها مانع کار شده است.
- چه موانعی؟
مشکل اینجاست که ارزیابان خسارت، افراد حقیقی هستند و خسارت اتومبیل ممکن است در هر جایی از کشور رخ دهد. بنابراین توسعه چنین سیستمی احتیاج به یک سیستم سازمان یافته دارد که تمام کشور را پوشش دهد. در واقع اگر این شیوه به‌تدریج در حال توسعه است باید به صورت شرکت‌های حقوقی دربیاید؛ یعنی ارزیابان مستقل حقوقی تشکیل شده و به صنعت بیمه کشور در پرداخت خسارت کمک کنند. این کار هم احتیاج به سرمایه دارد. سرمایه‌ها با مبالغی که شرکت‌های خصوصی به کارشناسان بیمه می‌دهند قابل مقایسه نیست؛ به‌طور مثال هم اکنون شرکتی وجود دارد که بهترین زمین‌ها را برای مراجعه خودروهای خسارت دیده در اختیار دارد و می‌تواند در روز به تعداد زیادی از بیمه‌گذاران خدمات ارائه کند اما این امکان در توان ارزیابان مستقل نیست.
- به شرط وجود این سرمایه آیا ارزیابان مستقل مورد قبول شرکت‌های بیمه فعال در کشور قرار خواهند گرفت؟
این قطعا به نفع شرکت‌های بیمه است. این اقدام می‌تواند هزینه‌های شرکت‌ها را از این بابت کم کند که بخشی از مسئولیت‌های خود را به شرکت‌های مستقل واگذار کرده‌اند.
