22دی‌ماه 2 سال پیش در حالی که مردم سال‌ها بود خاطرات تلخ ترورهای اوایل انقلاب را به فراموشی سپرده بودند، اضطراب آژیر ترور بار دیگر بر جامعه ما سایه افکند و این بار یکی از چهره‌های برجسته علمی و دانشگاهی کشور منتسب به پرونده هسته‌ای،جلوی منزلش در قیطریه تهران هدف ترور واقع شد. دکتر مسعود علیمحمدی نخستین فارغ‌التحصیل دوره دکتری فیزیک‌دانشگاه شریف و عضو هیأت علمی دانشگاه تهران بود. درآستانه سالگرد شهادت دکتر علیمحمدی با معصومه کرمی، همسرشهید، به‌عنوان یکی از خانواده‌های قربانی ترور در کشور به گفت‌وگو نشستیم و درباره تلاش‌هایش پیرامون معرفی چهره ترور در داخل و خارج از کشور سؤالاتی پرسیدیم.
- خانم کرمی اطلاعات ما از پرونده شهادت آقای دکتر علیمحمدی محدود به بازداشت و بازجویی مجید جمالی فشی، فرد قاتل ایشان است که سال گذشته در رسانه‌ها منعکس شد. با توجه به نقش مستقیم رژیم‌صهیونیستی در این اتفاق، شما به‌عنوان همسر کسی که نخستین حلقه از زنجیره شخصیت‌های علمی ترور شده در کشور محسوب می‌شود، بار ترسیم چهره تروریسم بین‌المللی و قربانیان آن در ایران را نیز بر دوش می‌کشید. موضوع این گفت‌وگو معطوف به همین نکته است؛ به‌عنوان سؤال اول می‌خواهم از شما بپرسم مجموعه ملاقات‌ها و گفت‌وگوهای شما در سطح داخلی و خارجی چه نتایجی در پی داشته است و ما چقدر توانسته‌ایم در مجامع بین‌المللی حقوق خودمان درخصوص این موضوع را ایفا کنیم؟
همانطور که گفتید این تروریست دستگیر شده و محاکمه می‌شود. اما ما سال گذشته در کنفرانسی در پاریس به همین منظور شرکت و سعی کردیم بگوییم ایران یکی از بزرگ‌ترین قربانیان تروریسم در جهان است. در حال حاضر ایران را به‌عنوان یک کشور تروریستی به دنیا معرفی می‌کنند ولی من فکر می‌کنم هیچ جای دنیا به اندازه ما قربانی ترور ندارد. ما بالای 17هزار نفر قربانی ترور در کشور داریم که بالغ بر 12هزار نفر آنها را تنها گروهک منافقین به شهادت رسانده‌اند و همین منافقین الآن در خارج از کشور با ترفندهای مختلف، ایران را حامی تروریسم معرفی می‌کنند. تا آنجا که اطلاع دارم نخستین کسانی که اسم همسر بنده را در لیست ترور خویش داشته‌اند منافقین بوده‌اند. اما روز اول کنفرانس پاریس، در دعوت شهردار پاریس به مهمانی‌ای که برای اتباع کشورهای خارجی تدارک دیده شده بود شرکت کردیم.
در آن مهمانی یک نفر از اسرائیلی‌ها به میزبان گفته بود که حتی یک نفر از این 7 ایرانی، قربانی تروریسم نیست. آن فرد به بنده اشاره کرده بود و گفته بود وی همان کسی است که ما همسرش را کشتیم و به همین دلیل قربانی ترور نیست! وقتی از این فرد وابسته به رژیم صهیونیستی سؤال می‌شود که چرا همسر بنده را کشته‌اند، می‌گوید که ما 30سال است با ایران در جنگ به سر می‌بریم. گروهی که آنجا بودند با ناراحتی از این سخن فرد اسرائیلی، این سؤال را از وی مطرح کردند که با این استدلال اگر ایران نیز یکی از دانشمندان شما را بکشد مشکلی وجود نخواهد داشت؟ که همین سوال باعث می‌شود آن آقا با عصبانیت مجلس را ترک کند؛ بنابراین رژیم صهیونیستی این ترور را کتمان نمی‌کند. افرادی که در ارتباط با پرونده ترور همسر بنده دستگیر شده‌اند بالای 40نفر هستند که شما فقط یک نفر آنها را که قاتل اصلی بود در تلویزیون دیدید و بقیه به‌دلیل یکسری مسائل امنیتی رسانه‌ای نشدند.
- این 40 نفر، عناصر داخلی وابسته هستند؟
بله. من این افراد را خائن به نظام و انقلاب می‌دانم.
- در اعترافات مجید جمالی فشی از یک لیست پنج نفره ترور شامل نام همسر شما و شهید شهریاری نام برده شده بود.
قرار بود 5 نفر را تنها جمالی فشی ترور کند که نخستین آنها همسر بنده و نفر بعدی دکتر شهریاری بوده است و من هم این را در دادگاه شنیدم ولی اسامی بقیه به‌دلیل مسائل امنیتی در دادگاه اعلام نشد.
- خانم کرمی بارها این نکته از سوی شما درخصوص نوع تبلیغاتی که نسبت به کشور ما در رسانه‌های دنیا صورت می‌گیرد مطرح و از زبان‌های مختلف شنیده شده ولی کمتر راهکاری برای آن ارائه شده است. شما پیشنهادی برای حل این مسئله دارید؟
به‌نظر من تنها راهی که مانده دوستی با ملت‌هاست. من این موضوع را در جاهای مختلف نیز گفته‌ام. دولت‌ها درست یا نادرست کار خودشان را می‌کنند؛ اگرچه می‌توانند با اتخاذ ادبیات مناسب‌تر فضا را آشفته نکنند. به‌نظر من مردم، نمایندگان مجلس، دانشجویان و همه افرادی که به دلایل مختلف به کشورهای خارجی سفر می‌کنند باید درباره کشورمان تبلیغ کنند و آگاهی بدهند. من معتقدم اگر مردم کشورها آگاه شوند دولت‌ها نمی‌توانند زیاد قدرت‌نمایی کنند. ما باید به این نکته توجه کنیم که مردم سایر کشورها نیز آزادیخواه هستند و درصورت شنیدن سخن حق ما، آن را می‌پذیرند. شعارهای مرگ بر این و آنی که ما سر می‌دهیم اگرچه خوب هستند، بیشتر کارکرد داخلی دارند؛ ما باید کمی بین‌المللی‌تر فکر کنیم و تبلیغات برنامه‌ریزی شده و دقیق داشته باشیم.
- فکر می‌کنید ما ابزارش را نداریم یا اینکه بلد نیستیم تبلیغ کنیم؟
من فکر می‌کنم عده‌ای اعمال نفوذ می‌کنند و نمی‌خواهند شرایط عادی شود. این افراد به‌دنبال تأمین منافع سیاسی خودشان هستند و این منافع جز با موج‌آفرینی حاصل نمی‌شود. باید جلسات و کنفرانس‌های متعددی برای این موضوع تشکیل و یک راهکار اساسی برای تبلیغات فرهنگی نظام جمهوری اسلامی در سطح رسانه‌های دنیا اندیشیده شود. ما در فرانسه خیلی راحت توانستیم از چند نفر از نمایندگان کنگره این کشور وقت ملاقات بگیریم ولی برای دیدار با نمایندگان خودمان کلی مراحل اداری طی کردیم. من فکر می‌کنم درخصوص تبلیغات، نمایندگان مجلس ما وظیفه بسیار سنگینی بر عهده دارند،
چرا که وابسته به دولت نیستند و آزادی بسیار زیادی نیز دارند. نمایندگان در همه جای دنیا آزاد هستند. ارتباط نمایندگان ما با نمایندگان مجالس و کنگره‌های سایر کشورها می‌تواند بسیاری از مشکلات تبلیغی ما در سطح بین‌الملل را حل کند.
- سازمان‌های مردم‌نهاد نقش مهمی در دیپلماسی عمومی و ارتباطات ملت‌ها با یکدیگر دارند. این سازمان‌ها به‌خصوص در پدیده تروریسم چه ظرفیت‌هایی دارند و ما چقدر توانسته‌ایم از این ظرفیت بهره بگیریم؟
به نکته بسیار خوبی اشاره کردید. ما با سفیر ایران در یونسکو صحبت کردیم. وی درخصوص رژیم‌صهیونیستی به موضوع مهمی اشاره کرد. او می‌گفت این رژیم که خودش تروریست است ادعا می‌کند قربانی تروریسم است، درحالی که چنین نیست و اگر هم کشته‌ای داده در بمباران‌هایی بوده که فلسطینی‌ها را به شهادت رسانده‌اند، آنها نیز با اندک تجهیزاتشان پاسخ ناچیزی به آنها داده‌اند؛ بنابراین آنها قربانی جنگی هستند که خودشان برپا داشته‌اند و نه ترور. با وجود این، رژیم صهیونیستی در زمینه مبارزه با ترور بیش از هزار انجمن دارد، در حالی که ما 2یا 3 انجمن مبارزه با ترور بیشتر نداریم! متأسفانه بودجه کم است و اصلاً در اختیار این انجمن‌ها قرار نمی‌دهند. پیشنهادی به ما شد مبنی بر تأسیس یک انجمن برای قربانیان اساتید دانشگاه، بعد که صحبت شد متوجه شدیم باید از هفت خوان رستم بگذریم تا بتوانیم آن را ثبت کنیم. برای تأسیس چنین انجمن‌هایی باید در نهادها و دستگاه‌ها آشنا داشته باشید تا بتوانید مراحل مختلف را پیش ببرید و انجمن را ثبت کنید، علاوه بر اینکه باید به‌صورت مستمر گزارش عملکرد هم بدهید؛ این کار خیلی سخت است. حضور نهادهای مردمی ما در مجامع بین‌المللی یک ضرورت است، چرا که شرایط را بازگو کرده و از نزدیک مسائل را درک می‌کنند.
