میهمانی پسر فاطمه (س)

قرار است نخستین شب عزاداری امام حسین(ع) به میزبانی مقام معظم رهبری برگزار شود. به درورودی که می‌رسم با خیل عاشقان ولایت مواجه می‌شوم که پشت در ایستاده‌اند و صدایی که محترمانه از حضار می‌خواهد به‌علت پرشدن حسینیه امام خمینی(ره) به مدرسه مجاور بیت بروند و از آنجا در مراسم شرکت کنند. با کارت خبرنگاری وارد بیت می‌شوم درحالی‌که نگاه پرحسرت خیلی‌ها را پشت‌سرم احساس می‌کنم. حتما خیلی‌ها دوست داشتند جای من بودند.

صدای اذان که بلند می‌شود سرعت گام‌هایم را بیشتر می‌کنم اما باز هم به حسینیه نمی‌رسم. نماز برپا شده و در‌های حسینیه را بسته‌اند. حالا بهتر حال جماعتی را که پشت در‌های ورودی مانده بودند حس می‌کنم. نماز را آیت‌الله جنتی اقامه می‌کند. حالا که به حسینیه نرسیدم نمی‌خواهم فرصت نماز اول وقت پشت در حسینیه را از دست بدهم. با بقیه حضار در صف نماز جماعت می‌ایستیم. نماز که تمام می‌شود هر طوری هست خودم را به حسینیه می‌رسانم و میان عزاداران حسینی می‌نشینم. برخی چهره‌های سیاسی هم هستند.

همه منتظر ورود آقا هستند؛ طنین شعار‌های خیل مشتاقان فضای حسینیه را پرکرده است؛ «‌ای رهبر آزاده، آماده‌ایم آماده»، «علمدار ولایت، بسیجیان فدایت»، «اباالفضل علمدار، خامنه‌ای نگه دار»، «حسین حسین شعار ماست، شهادت افتخار ماست».
صبر جمعیت که لبریز می‌شود شعار‌ها رنگ و بوی دیگری به‌خود می‌گیرند: «‌ای پسر فاطمه، منتظر تو هستیم». آنقدر این شعار را بلند بلند تکرار می‌کنند تا آقا هم بشنوند و با تعجیل در ورودشان به انتظار عاشقان ولایت پاسخ دهند.

این اتفاق هر شب تکرار می‌شود با این تفاوت که شعار‌ها هماهنگ با مناسبت آن شب تغییرات اندکی می‌کند. مثلا در شب تاسوعا که شب پاسداشت ادب و بصیرت عباس(ع) است، شعار‌ها رنگ وبوی پاسداری به‌خود می‌گیرد: «ما همه سرباز توایم خامنه‌ای، گوش به فرمان توایم خامنه‌ای»، «وای اگر خامنه‌ای حکم جهادم دهد، ارتش دنیا نتواند که جوابم دهد»، «سلم لمن سالمکم خامنه‌ای، حرب لمن حاربکم خامنه‌ای»، «مایه ننگ ملت، خواص بی‌بصیرت» و در شب عاشورا: «حتی اگر کشته بشیم اماما، نمیذاریم تنها باشی اماما».

و باز نوای عشاقی که در انتظار وصل معشوق سر از پا نمی‌شناسند و سینه زنان نجوا می‌کنند: «گل فاطمه، گل فاطمه، گل فاطمه بیا گل فاطمه».بالاخره انتظار به‌سر می‌آید و آقا وارد می‌شوند. یکی از میان جمعیت بلند می‌گوید «آقا اومد» و یکدفعه غلیان احساسات عزاداران فضای حسینیه را دیگرگون می‌سازد. عزاداران حسینی با شعار «‌ای پسر فاطمه، تسلیت تسلیت» و «رهبر آسمانی‌ام، فدای تو جوانی‌ام» به استقبال مولا و مقتدایشان می‌روند. آقا کمی می‌ایستند و با تکان دادن دست به ابراز احساسات جمعیت پاسخ می‌دهند. بعد به سمت صندلی می‌روند و می‌نشینند. با این حال اشتیاق حضار هنوز فروکش نکرده است و تنها صدای قرائت قرآن است که می‌تواند جلوی شعاردادن جمعیت را بگیرد.

حالا همه نشسته‌اند اما هنوز هم هستند عاشقانی که تلاش می‌کنند با تکان‌دادن دستی، نگاه معشوق را به سوی خود بکشانند و لبخند آقا را بخرند. هنوز عزاداری شروع نشده اما چشمان خیس برخی حضار جلب توجه می‌کند. مراسم هر شب ابتدا با مرثیه خوانی شروع می‌شود. نخستین شب مراسم مصادف با شب هشتم ماه محرم متعلق به حضرت علی‌اکبر است. یاد روضه مقام معظم رهبری برای حضرت علی‌اکبر در عاشورای سال 74 می‌افتم.

چه حیف که در این مراسم آقا سخنرانی ندارند وگرنه حتما دل عاشقان اباعبدالله را می‌بردند تا خود کربلا.حضار همنوا با حاج آقا ماهرخسار، روضه‌خوان شب اول زمزمه می‌کنند: «خدا داند که من طاقت ندارم، علی را بر در خیمه رسانم، جوانان بنی هاشم بیایید، کفن بر قامت اکبر نمایید» و نخستین قطرات اشک بر گونه حضار و رهبری جاری می‌شود.

سخنران مراسم هم حجت‌الاسلام دکتر عالی، کارشناس معروف برنامه سمت خداست که به تفسیر سوره فجر و ارتباط آن با قیام عاشورا می‌پردازد. پس از آن هم نوبت به حاج‌منصور ارضی و حاج‌سعید حدادیان می‌رسد تا با نوحه سرایی خود محفل عاشقان ثارالله را گرم‌تر کنند.

شب دوم؛ تاسوعای حسینی / ببین که تا چه حد مطیع رهبر بود

امشب پرچم «یا اباالفضل العباس(ع)» بالای سر آقا خودنمایی می‌کند. هیات دولت هم با رئیس‌جمهور می‌آیند تا در مراسم عزاداری بیت شرکت کنند. روضه‌خوان شب دوم حاج‌علی انسانی است که روضه حضرت عباس را می‌خواند و از قول خانم سکینه، دختر 3ساله امام حسین می‌خواند: «خون خدا جدهّ نکوی من است، حضرت عباس عموی من است، عموی من باغ گل علقمه است، عموی سادات بنی فاطمه است» و باز می‌خواند: ‌«گر نشد آب میسر گردد، گو عمو خود به حرم برگردد. من و طفلان حرم عهد کنیم، دیگر از آب و عطش دم نزنیم» و عشق‌بازی عزاداران حسینی با پسر فاطمه دیدنی است. عزادارانی که یک چشم به روضه خوان و مداح دارند و چشم دیگر به رهبرشان، تا نم اشکی بر گوشه چشم آقا می‌نشیند، اینجا ملت خون گریه می‌کنند.

حالا دیگر مطمئن می‌شوم که تصمیم برای نشستن میان عزاداران اشتباه نبود. اینجا عشق و محبت مردم به اهل‌بیت صحنه‌های بدیعی را رقم زده است که هر جای دیگری ممکن بود مشاهده این صحنه‌ها را از دست بدهم.سخنران مراسم در شب دوم حجت‌الاسلام دکتر رفیعی است که به تفسیر آیه 146 سوره آل عمران و ارتباط آن با ویژگی‌های حضرت عباس به‌عنوان یک مجاهد با بصیرت می‌پردازد و می‌گوید حضرت اباالفضل مصداق این آیه بودند... دکتر رفیعی گریزی هم به اخلاق سیاسی می‌زند و عاقبت‌به‌خیری مسئولین را در دوری از غرور و فساد عنوان می‌کند و می‌گوید پیروی از ولایت را باید از عباس(ع) یاد بگیریم چرا که عاشورا درس بزرگ ولایت مداری بود. مداح نیز صحبت‌های سخنران را اینگونه تکمیل می‌کند که: «به جای دست به روی چشم خویش تیر گذاشت؛ ببین که تا چه حد مطیع رهبر بود».

شب سوم؛ عاشورای حسینی/ گر بود خون تا کمر آماده‌ایم

شب سوم اما مصادف است با شب عاشورا و حال و هوای دیگری در حسینیه امام خمینی حاکم است. امشب حسینیه و حتی کوچه‌های بیت بسیار زودتر از همیشه پرشده‌اند. امشب عزاداران نیاز به مرثیه‌خوان و مداح ندارند. هنوز مرثیه نخوانده سیل اشک است که بر گونه‌های عاشقان اهل‌بیت(ع) جاری است و تنها نوای «یا حسین» تسکین قلوب دردمند عزاداران است. «خدا کند نشود صبح این شب، که روز ما تیره‌تر ز شب نشود». روضه خوان این بیت را می‌خواند و حاضران به پهنای صورت اشک می‌ریزند.
سخنران امشب حجت‌الاسلام علم‌الهدی است که موضوع سخنرانی خود را به «اخلاق در سیاست» اختصاص داده است. او دو ویژگی «قدرت طلبی و رقابت در قدرت» و «زیاده خواهی در توسعه رفاه و ثروت» را عوامل اصلی در انحراف سران جامعه اسلامی در زمان امام حسین(ع) معرفی می‌کند و نهضت عاشورا را از این دو خصیصه مبرا می‌داند.

سخنران نهیبی هم به مسئولین سیاسی می‌زند و می‌گوید: «کسانی که در مناصب سیاسی و در جایگاه قدرت قرار می‌گیرند به وظایف شرعی خود عمل می‌کنند اما اگر بخواهند از کنار این مسئولیت برای خود یا اطرافیانشان جریان سیاسی ایجاد کنند و قدرت را برای خودشان نهادینه کنند برخلاف اخلاق حسینی است و پذیرفتنی نیست.» در این زمان یکی از حضار با سردادن این شعار که «صلح هم باشد اگر آماده‌ایم، ور بود خون تا کمر آماده‌ایم، مصلحت هرچه امامم گوید، هرچه گوید راهبر آماده‌ایم» در شب عاشورا با امام عصر خویش تجدیدبیعت می‌کنند. پس از آن نوبت حاج‌سعید حدادیان می‌رسد تا با صدای گرم خود دل‌های محزون عزاداران حسینی را تسکین دهد و حسن‌ختام مجلس نیز این دعای مداح است که می‌گوید: «خدایا برسان آن لحظه‌ای را که در قیامت در کنار رهبرمان و امام شهدا به محضر امام حسین(ع) برسیم» و صدای بلند «آمین» حاضرین...