فاجعه بارترین انقراض تاریخ زمین که در طول آن 95 درصد از گونه‌های دریایی و 70 درصد از گونه‌های زمینی نابود شدند، تنها در زمانی کمتر از 200 هزار سال به وقوع پیوسته است. اکنون گروهی از دانشمندان دپارتمان علوم زمین دانشگاه کالگاری در کانادا نشان دادند که دوره اوج این حادثه 20 هزار سال بوده است.
این تحقیق که برپایه بقایای فسیلی گونه‌ای طنابداران دریایی، مارماهی‌ها‌ی دندان دار انجام شد به اطلاعات با ارزشی درباره رسوبات هیدروکربورها در دوره‌های این انقراض جهانی دست یافت.
این محققان در این خصوص توضیح دادند: "تحقیق ما اولین مقاله‌ای است که ارقام دقیقی را درباره این انقراض جهانی ارائه می‌کند. نتایج ما دامنه‌ای از دلایل احتمالی این انقراض را در نظر گرفته و هر مکانیزم ممکن را با شرایط حاضر در دوره‌های با ثبات مقایسه کرده است."
به گزارش خبرگزاری مهر، در دوره پرمین که هنوز قاره بزرگ "پانگئا" وجود داشت محیط زیست از شرایط بیابانی به شرایط جنگلی تغییر کرد و مهره‌داران چهارپا به ویژه دوزیستان اولیه، خزندگان و اجداد اولیه پستانداران کنونی شروع به تکامل کردند، اما ناگهان انقراض جهانی رخ داد.
این دانشمندان با استفاده از انواع مختلف تکنیک‌های تعیین تاریخ رسوبات قدیمی حفاظت شده در منطقه وسیعی از جنوب چین تا تبت نشان دادند که این انقراض که در 256 میلیون و 26 هزار سال قبل رخ داد در کمتر از 200 هزار سال به طول انجامیده اما بیشتر این گونه‌ها در دوره زمانی در حدود تنها 20 هزار سال منقرض شدند.
این دانشمندان با بررسی علت مرگ این ارگانیسم‌ها دریافتند که تغییرات سریع آب و هوایی که منجر به افزایش بیش از حد حضور دی اکسید کربن در خون جانوران و آتش سوزی‌های بزرگ در میان گونه‌های گیاهی شد مهم‌ترین عامل نابودی این گونه‌ها بوده است.
مطالعات پیشین نشان داده بود که در این دوره، فوران‌های عظیم آتشفشان‌های بزرگی که بازالتهای سیبری را در شمال روسیه ساختند حجم وسیعی از دی اکسید کربن را در اتمسفر زمین آزاد کرد که منجر به گرمای جهانی شد.
