آمارهای رسمی نشان می‌دهند که امسال در میانه فصل برگریزان و قبل از آنکه طبیعت خودش را برای خواب زمستانی آماده کند، بخش‌های وسیعی از کشور ما تحت‌تأثیر یک جبهه هوای سرد، میزان بالایی از بارش‌های زمستانی را تجربه کرده است.در مورد اینکه این اتفاق خوشایند بود یا مصیبت، بین کارشناسان اختلاف هست؛ بسیاری از کشاورزان محصولاتشان با سرمازدگی روبه‌رو شد و باغداران بیشتر از کشاورزان، خسارت دیده و میوه‌هایشان قبل از رسیدن و چیده‌شدن روی درختان منجمد شد.
از سوی دیگر نمی‌توان منکر شد که پس از چندین سال خشکسالی و بخل آسمان در پاییز که فصل باران است، بارندگی فراوان امسال و به‌خصوص بارش برف در ارتفاعات، ضمن تغذیه سفره‌های زیرزمینی، جریان آب در رودها و تغذیه اراضی کشاورزی را در فصل گرما تا حدودی تضمین می‌کند. از جان‌گرفتن دوباره زاینده‌رود در اصفهان (که بیشتر به خاطر بازشدن موقت سد، شاهدش هستیم) که بگذریم، بارش نزولات جوی آن هم در این مقیاس وسیع، اثرات مثبتی در ایجاد طراوت و شادابی در میان هموطنانمان داشت و نه تنها بخش زیادی از کشاورزان که سایر مردم با خوشحالی و به دید بارش نعمت الهی با آن برخورد کردند.
به‌رغم این خبرهای خوش اما مسئولان مرتبط با پدیده خشکسالی کمتر نگاه امیدوارانه به این پدیده جوی دارند. اغلب آنان با تأیید اینکه چنین حجمی از بارش در افزایش محصول سال آینده کشاورزان و حتی سرسبزی مراتع و در نتیجه بهره‌مندی بهتر دامداران تأثیر دارد، تأکید دارند که این اتفاق، تضمینی برای رفع خشکسالی در سال‌جاری زراعی نیست. شاید برای مردم امیدواری که این روزها شاکر نعمات الهی نازل شده از طریق برف و باران هستند، چنین امری نوعی ادعای غیرواقع‌بینانه و از روی بدبینی نسبت به آینده تلقی شود اما فراموش نکنیم که مشکل اصلی ما در زمینه بی‌آبی و خشکسالی، کمبود بارش‌های آسمانی نیست، بلکه مسئله اساسی، نبود مدیریت صحیح در بهره‌برداری از این نزولات جوی و هدایت این آب‌ها به سفره‌های زیرزمینی است.
در این چند روز به گواه آمار اداره هواشناسی، جز خوزستان و کرمان، در سایر استان‌های کشور بیش از میزان بارندگی نیمه اول پاییز سال گذشته و حتی در مواردی چند برابر این میزان، بارش داشتیم اما تنها درصدی از این آب‌ها جذب زمین و سفره‌های زیر زمینی شده و بخش اعظم آن یا به فاضلاب پیوسته و یا از طریق رودخانه‌ها به دریاها و دریاچه‌های شور منتقل شده (که امیدواریم سهم دریاچه ارومیه بیش از سایرین باشد) و حاصلی برای کشاورزان نداشته یا سرمایه‌ای برای آب شرب شهروندان نخواهد بود.
با این حال خداوند را نه تنها به خاطر عواید زمینی این نزولات رحمانی سپاسگزاریم بلکه به‌دلیل فواید آسمانی‌اش که همانا تلطیف هوای شهرها و رهایی چند روزه ساکنان شهرهای بزرگ از آلودگی هواست، شکر می‌گوییم و این حسن آغاز فصل سرما را به فال نیک می‌گیریم، باشد که سال زراعی جاری سالی غنی از برف و باران باشد. آمین!
