او برای پاسخگویی به مواردی چون لزوم رعایت حداقل‌های سلامت، کارآمد کردن شبکه شهری درباره سلامت، توجه به مناطق محروم در زمینه افزایش تخت‌های بیمارستانی، کمبود پزشک متخصص، ضعف در توزیع عادلانه امکانات، اخذ رشوه و زیرمیزی، مشکلات بیمه‌های همگانی و ضعف در همکاری‌های بین بخشی که از سوی نمایندگان عضو کمیسیون بهداشت مطرح شده بود به مجلس رفته بود. اما دستجردی، به جز ارائه آمار پوشش 90درصدی شبکه واکسیناسیون در کشور از بایدهایی سخن گفت بود که آیندگان باید جور آنها را بکشند.
باید اول: مقایسه آمار کشورهای مختلف درخصوص شاخص پرداخت از جیب مردم در حوزه درمان که در ایران54.5درصد است باید تا پایان برنامه چهارم توسعه به 30 درصد کاهش می‌یافت اما این شاخص محقق نشد. به گفته دکتر دستجردی برنامه پنجم توسعه نیز همان معیار 30 درصد را تکلیف کرده است که امیدواریم بتوانیم این شاخص را محقق کنیم. باید دوم: وزیر بهداشت درخصوص اجرای طرح پزشک خانواده و نظام ارجاع گفت: در سال گذشته این طرح در 3استان به‌صورت آزمایشی اجرا شد اما همکاری کامل از سوی سازمان‌های بیمه‌گر صورت نگرفت. وی افزود: امسال باید 12 تا 14 میلیون نفر در کشور تحت پوشش این طرح قرار گیرند.
باید سوم: دستجردی به ایجاد سامانه سلامت ایرانیان با تشکیل پرونده الکترونیکی برای افراد اشاره کرد و گفت: 8میلیون و 500 هزار نفر در این سامانه ثبت‌نام شده‌اند که باید این آمار تا پایان امسال به 21میلیون نفر افزایش یابد. باید چهارم: وزیر بهداشت درباره وضع تخت‌های بیمارستانی در کشور گفت: هم‌اکنون 14 هزار و 500 تخت در حال طراحی است که با 19 هزار تختی که قبلا در بیمارستان‌ها ایجاد شده است در مجموع تخت‌ها باید به 66 هزار برسد که این آمار ما را به سطح بندی سال 93 خواهد رساند.
باید پنجم: وی یکی دیگر از مهم‌ترین اقدامات وزارت بهداشت را ساماندهی اورژانس‌های پیش بیمارستانی و بیمارستانی عنوان کرد و افزود: در زمینه ارتقای خدمات اورژانس بیمارستانی، سند ارتقای اورژانس بیمارستانی را طراحی کرده‌ایم که این سند به دانشگاه‌ها ابلاغ شده است همچنین رتبه‌بندی و ارزشیابی را به‌عهده معاونت درمان قرار داده‌ایم و دانشگاه‌ها باید کمیته‌های تعیین تکلیف بیماران و پزشک متخصص را در اورژانس‌ها قرار دهند تا رضایت مردم را جلب کنند.
شاید وقتی دیگر!
امیدواریم خانم وزیر بتواند در دوره مدیریت خود به این بایدها جامه عمل بپوشاند و کاش اعلام می‌کرد اگر این بایدها انجام نشود آن وقت ایشان چه می‌کنند. پاسخگویی، وعده دادن نیست، انجام دادن است.
