شخصیت محوری قصۀ «مادر پاییزی» نوجوانی مبتلا به بیماری اوتیسم است. او که ظاهراً مادر خود را سال‌ها پیش گم کرده، زمانی که متوجه می‌شود مادرش زنده است، از شمال راهی تهران می‌شود تا او را پیدا کند. رنجبر فیلم را براساس فیلم‌نامه‌ای از خودش کارگردانی کرده و شهریار اسدی مدیریت فیلم‌برداری را به عهده دارد. فریدون جامه‌بزرگ نیز تدوین فیلم را انجام می‌دهد.
ارشیا طالبی 12 ساله، بازیگر نقش اصلی «مادر پاییزی»، قبل از این در چند فیلم سینمایی و سریال تلویزیونی بازی کرده است. علیرضا جلالی‌تبار، هانیه توسلی، کتایون کارایی، بهناز جعفری و رویا غددی دیگر بازیگران فیلم هستند.
رنجبر در بارۀ ساختۀ جدید خود به دوچرخه می‌گوید: «نام فیلم و قصه دو خطی آن ممکن است این تصور را به وجود بیاورد که این فیلم اثری مخصوص کودک و نوجوان است و یا مضمونی کاملاً اجتماعی دارد. اما در واقع قصۀ فیلم قصد بررسی یک خانواده و وضعیتی را دارد که برای آنها به وجود آمده است؛ به همین دلیل بیش از آن که «مادر پاییزی» را فیلم اجتماعی یا فیلم کودک و نوجوان بنامم (که البته می‌تواند هر دوی آنها هم باشد) احساس می‌کنم عنوان یک فیلم خانوادگی بیشتر برازنده‌اش است. موضوع بیماری اوتیسم اولین بار است که در سینمای ایران مطرح می‌شود و احساس کردم اگر شخصیت اصلی قصه یک نوجوان باشد، می‌تواند جذابیت‌های بیشتری برای تماشاچی داشته باشد.»
رنجبر با اشاره به سختی‌های نوشتن فیلم‌نامه اضافه می‌کند: «مدت هشت ماه تحقیقات مفصل و دامنه‌داری درباره موضوع کردم و صحبت‌های زیادی با کارشناسان فیلم داشتم. در پایان کار تحقیق موفق شدم به یک جمع‌بندی برسم.»
این فیلم‌ساز دربارۀ ظرایف پرداختن به یک بیماری خاص در یک فیلم سینمایی این‌طور توضیح می‌دهد: «در فیلم سینمایی نمی‌توان به صورت خشک و آموزشی در باره چنین بیماری‌هایی حرف زد. قصۀ فیلم‌نامۀ «مادر پاییزی» ضمن طرح نکاتی دربارۀ بیماری و آشناکردن تماشاگران با آن، باید جنبه‌های سرگرم کننده هم داشته باشد تا باعث خستگی یا سردرگمی او نشود. در توضیح این بیماری برای کسانی که با آن آشنایی ندارند، باید بگویم آدم اوتیسمی کسی است که مثل آدم‌های عجیب و غریب، دست به کارهای جالب و بانمک می‌زند. همان‌طور که گفتم، علاوه بر پرداختن به این بیماری، سعی کردم یک داستان دراماتیک ارائه دهم تا تماشاگران با دنبال‌کردن قصه و ماجراهای آن لذت ببرند؛ به این ترتیب تماشاچی ضمن این‌که متوجه می‌شود این بیماری چرا به وجود می‌آید و ریشه‌اش در کجاست، یک فیلم درام خانوادگی را هم می‌بیند.»
به گفتۀ رنجبر، ارشیا طالبی برای آشنایی بیشتر با نقش، مدت سه ماه در یک مرکز اوتیسم تعلیم دید و با نوجوانی که به این بیماری مبتلاست زندگی کرد: «ارشیا در اوایل کار اصلاً نمی‌دانست موضوع چیست و به شدت گیج شده بود، اما پس از دو ماه تمرین گفت حالا می‌تواند این نقش را بازی کند و سر صحنه فیلم‌برداری با یک اشاره، نقش را به بهترین شکل ممکن بازی می‌کرد. برای من بسیار مهم بود که او دقیقاً بداند نقش چه نوع آدمی را باید بازی کند. فکر می‌کنم او نقش خود را خیلی خوب بازی کرد و من از کار او کاملاً راضی هستم.»
