شوروی و امریکا در این دوران دست از دشمنی با یکدیگر برنداشتند. موارد زیر چند مشخصه آن جنگ هستند.
تبلیغات: هرکدام از دوطرف جنگ سرد علیه طرف دیگر تبلیغ می‌کردند و می‌خواستند وضع کشور مقابل را ناگوار و شرایط خود را بهترین وضعیت جهان نشان دهند. شوروی وجود فقیران و اسلحه و جرم و جنایت در امریکا را بزرگ‌نمایی می‌کرد و در مقابل امریکا محدودیت‌ها و عقب‌ماندگی شوروی را نشان می‌داد. کشورهای وابسته به آنها هم این روش را دنبال می‌کردند. تبلیغات بیشتر در انتشار اخبار و بعد در هنرهایی مانند سینما و ادبیات نمود داشت.
توطئه: در امریکا خیلی از اتفاقات داخلی به توطئه شوروی و کمونیست‌ها ارتباط داده می‌شد، حتی تغییر ناگهانی آب و هوا. شوروی هم در مقابل همین کار را می‌کرد و ضعف‌ها و شکست‌های خود را به توطئه و خرابکاری امریکایی‌ها نسبت می‌داد.
جاسوس‌بازی: فرستادن جاسوس و دستگیری جاسوس‌های طرف مقابل، در دوران جنگ سرد زیاد اتفاق می‌افتاد. هر دو دولت عوامل نفوذی را به کشور مقابل می‌فرستادند و به دنبال پیدا کردن عوامل دشمن در کشور خود بودند. یکی از معروف‌ترین پرونده‌های جاسوسان، دستگیر شدن روزنبرگ‌ها بود؛ زن و شوهری که در امریکا به این جرم اعدام شدند.
مسابقه تسلیحاتی: شوروی و امریکا در زمینه‌های مختلفی با هم رقابت داشتند ولی بدترین رقابت آنها تولید اسلحه‌های مرگبار بود. اول امریکا سلاح اتمی ساخت و بعد شوروی و آن را به متحدان خود هم انتقال دادند. موشک‌های با برد بالا برای حمل کلاهک هسته‌ای هم به همین ترتیب ساخته شد. شوروی نیروی زمینی قوی و امریکا نیروی هوایی قوی داشت.
زیردریایی‌های شوروی و ناوهای هواپیمابر امریکا هم در دریاها به دنبال یکدیگر بودند. ساختن این اسلحه‌ها هزینه زیادی برد و بیشتر آنها هیچ وقت استفاده نشدند ولی دائماً در رژه‌ها و مانورها به نمایش در می‌آمدند. در سال‌های پایان جنگ سرد قرارداد کاهش سلاح‌های هسته‌ای بین ریگان، رئیس‌جمهور وقت امریکا و گورباچف، آخرین رئیس‌جمهوری شوروی امضا شد.
