مهلت صد روزه‌ای که فیفا برای تنظیم اساسنامه و انتخاب رئیس فدراسیون فوتبال مقرر کرده است زمان مناسبی است تا فوتبال ما رخت نو بر تن کرده و با دور ریختن تمام ابهامات و اختلافات به سوی منافع عمومی آن برود. تمام مسئولین فوتبال طی شش دهه گذشته تمام نیرو و پتانسیل معنوی و مادی خود را صرف بهره‌برداری مثبت از این رشته و توسعه آن نموده‌اند.
هیچ یک از رؤسای سابق از نقطه‌ای خارج از مرز ایران این مسئولیت را نپذیرفته‌اند و به گواه تاریخ تمام آنها اثر مثبتی از خود برجای گذاشته‌اند تا فوتبال ما امروز بتواند در عرصه‌های بین‌المللی هنرنمایی کند.
دوره بحرانی فعلی نیز با گذشت و حضور تمام مدیران حال و گذشته فوتبال پشت سرگذاشته شد و اکنون نیز کمیته شش نفره از شش شخصیت ایرانی شکل گرفته است که می‌خواهند به بهترین شکل برای فوتبال کشورشان تصمیم بگیرند.
مقابل هم قراردادن این شش شخصیت هیچ تأثیری در روند تصمیم‌گیری مثبت برای فوتبال نخواهد داشت و هر یک از این شخصیت‌ها نگاهشان به موفقیت فوتبال ایران زمین است.
حال که این تعامل و تفاهم شکل گرفته است، روی نامزد اصلی برای ریاست فدراسیون کمی حساس شویم و شخصیتی را برای مدیریت برگزینیم که سوابق روشن و تحصیلات داشته ، زبان بداند و تجربه لازم مدیریتی را در این رشته دارا بوده و اهل این رشته باشد، بازی کرده و بازی‌های فوتبال را نیز خوب بخواند تا فوتبال ما در نمودار واقعی خود در قاره و جهان قرار بگیرد.
