نداشتن خواهر یا برادر بزرگ‌تر به این معنا نیست که تک‌بچه‌ها لزوما باید تا ابد تنها بمانند. کودکانی که خواهر و برادر ندارند، می‌توانند از داشتن یک خواهر یا یک برادر بزرگ عاریه‌ای لذت ببرند. در سال ۲۰۰۷ در آلمان مؤسسه‌ای به نام "خواهران و برادران بزرگ" (Big Brothers Big Sisters) تاسیس شد. این مؤسسه برای کودکانی که تک‌بچه هستند یک خواهر یا یک برادر بزرگ‌تر را در اختیار می‌گذارد. تک‌بچه‌ها معمولا کودکانی هستند که به خاطر تنهایی حوصله‌شان سر می‌رود و آرزوی دوستی را دارند که در کنارشان باشد.
به گزارش دویچه‌وله، در ایالات متحده آمریکا حدود ۱۰۰ سال است که چنین مؤسسه‌هایی فعال هستند. مؤسسه "خواهران و برادران بزرگ" در آلمان حدود ۳۰۰ زوج (تک‌بچه و خواهر یا برادرش) را زیر پوشش خود دارد و درحال حاضر در شهرهای اشتوتگارت، هامبورگ، فرانکفورت و در بسیاری از شهرهای غربی آلمان فعال است.
امتحان ورودی
خواهران و برادران بزرگ برای عضویت در این مؤسسه در یک امتحان ورودی شرکت می‌کنند و برای این کار انتخاب می‌شوند. در طی این آزمون، آنها در مصاحبه‌های مختلفی با کارکنان آزموده این مؤسسه شرکت می‌کنند. سن این خواهران و برادران بزرگ معمولا بین ۲۰ تا ۴۰ سال است. یکی از کارکنان این مؤسسه می‌گوید: «این آزمون برای مؤسسه ما بسیار پراهمیت است، زیرا ما باید به پدران و مادران کودکان اطمینان بدهیم که این "خواهران و برادران" را خوب می‌شناسیم.»
بخشیدن توانایی‌های روزمره
یکی از نتایج مفید ایجاد چنین زوج‌هایی، بخشیدن توانایی‌های روزمره به کودکان است. در بسیاری از موارد کاری که یک زوج با هم انجام می‌دهند بسیار ساده است؛ برای مثال آنها به اتفاق هم به ماجراجویی در طبیعت می‌روند یا با همدیگر چیزی می‌‌آموزند یا این که حتی فقط به حرف هم گوش می‌دهند. همین فعالیت‌های ساده می‌توانند باعث برقراری دوستی در تیمی کوچک بشوند.
اما فعالیت این مؤسسه تنها برای کودکان مفید نیست، بلکه کار کردن با کودکان می‌تواند باعث وسعت یافتن دید این "خواهران و برادران بزرگ" نیز بشود. یکی از همکاران مؤسسه در این‌باره می‌گوید: «کار کردن با کودکان امکانی بزرگ به دست می‌دهد تا آدم بتواند ببیند که آنان چگونه به دنیا می‌نگرند.»
