شنبه ۱۸ آذر ۱۳۸۵ - ۱۵:۲۳
۰ نفر

آرش نورآقایی: «... در میان آن کوه‌ها حصاری کرده بود که آن را بذ خواندندی. او ایمن در آن‌جا نشسته بود و در آن‌جا همی بود تا روزگار بسیار برآمد و بدین جهت بیست سال بماند...»

قلعه بابک جایی است میان ابرها. در میان طبیعت سحرانگیز ارسباران. در قلمروی ایلات شاهسون.

این‌جا بهترین مکان است برای ساخت و پرداخت یک اسطوره. یک قهرمان. باید برفراز برج‌های این قلعه ایستاد و به اطراف نظر افکند تا حس‌هایی همچون؛ ایمن بودن، فرمانروایی، شجاعت، عشق به میهن، اعتراض، زیبایی و اسرارآمیزی را درک کرد.

قلعه بابک به نام‌های جمهور و بذ هم معروف است و یکی از قلعه‌هایی است که علاوه بر معماری و طبیعت، تاریخی دارد آمیخته با حماسه و مقاومت. اطراف قلعه را دره‌های عمیق 400 تا 600 متری احاطه کرده‌اند که راه نفوذ به آن را مشکل می‌کنند.

ظاهراً پیشینه آن به قبل از اسلام و دوران ساسانیان می‌رسد.

امروز که به قلعه می‌روی، هنوز روح بابک را در آن‌جا حاضر می‌یابی و به مردی می‌اندیشی که به قول نفیسی، زندگی‌اش در پس پرده تعصب و خودخواهی مورخان از ما پنهان مانده.

کد خبر 10532

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز