جمعه ۲۳ بهمن ۱۳۸۸ - ۰۷:۱۵
۰ نفر

آتوسا رقمی: «ریشه من همیشه در گذشته بوده است»؛ این جمله کریستف پِنْدِرِتْسْکی است

موسیقی‌دان لهستانی که آثار زیادی را در قالب‌های گوناگون موسیقایی نوشته است. «سوگواره قربانیان هیروشیما»ی او که درد و رنج قربانیان انفجار بمب اتمی هیروشیما را به‌طور شگفت‌انگیزی منعکس می‌کند، از مشهورترین و مهم‌ترین موسیقی‌های مدرن یا «قرن بیستمی» است. او در 76 سالگی همچنان به فعالیت‌های موسیقایی‌اش ادامه می‌دهد و قرار است برای مراسم بزرگداشت دویست‌سالگی «شوپن»، موسیقی‌دان مشهور لهستانی قرن نوزدهم، برای شعرهای لهستانی آن زمان موسیقی بسازد.

اما موسیقی تنها دغدغه پندرتسکی نیست. او در «کراکُف»، شهری قدیمی و توریستی در لهستان، باغ بسیار زیبایی از انواع درختان دارد. باغی با وسعت بیشتر از 280 هزار متر مربع که در آن 1700 نوع درخت کاشته شده؛ تقریباً هر نوع درختی که روی کره خاکی می‌روید. او در این باغ محوطه‌ای را به شکل باغ‌های ایتالیایی طراحی کرده و محوطه‌ای دیگر را به شیوه باغ‌های ژاپنی. دو راهروی پرپیچ‌وخم (لابیرنت) هم با دیواره‌های بلندی از گیاهان،به شیوه اروپایی در بخش دیگری از باغ او ساخته شده‌اند. پندرتسکی که هنوز هم گونه‌های مختلف درختان را  به باغش اضافه می‌کند، قصد دارد روزی درهای باغ را به روی مردم باز کند تا آنها هم بتوانند از زیبایی‌های آن لذت ببرند.

یک باغ ژاپنی؛ پل از اجزای معمول باغ‌های ژاپنی است

پندرتسکی گفته است تلاش برای شکل دادن به یک باغ بزرگ مثل ساختن یک سمفونی است. اما این سمفونی از نظر او ناتمام است، چون بعد از مرگش کسی دیگر، احتمالاً نوه‌ او، باید از آن مراقبت کند. به‌نظر می‌رسد این باغ پندرتسکی را به امروز و آینده هم پیوند داده است.

کد خبر 101414

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز