همشهری آنلاین، فاطمه عباسی: اما طنز ماجرا همینجاست. در قلب پایتخت اتومبیل جهان جایی وجود دارد که اگر با ماشین فراری یا بنز آخرین مدل واردش شوید نهتنها کسی برایتان دست تکان نمیدهد، بلکه قانون شما را به بیرون پرت میکند. جزیره «مکیناک» تنها نقطه در آمریکای شمالی است که ۱۲۵ سال پیش ترمز دستی پیشرفت تکنولوژی را کشید و دیگر هرگز آن را رها نکرد.
داستان این «نه» بزرگ به ماشینها به یک حادثه در تابستان ۱۸۹۸ برمیگردد. وقتی نخستین کالسکههای بدون اسب (همان اتومبیلهای اولیه) با سروصدا وارد جزیره شدند و آرامش اسبها را بههم ریختند، شورای شهر تصمیم قاطعی گرفت: «ورود هیولاهای مکانیکی ممنوع!» حالا که بیش از یک قرن گذشته، این قانون اضطراری به جذابترین برند گردشگری منطقه تبدیل شده است.
اینجا در «مکیناک» سیستم خدمات شهری یک شاهکار لجستیکی قرن نوزدهمی است. تصور کنید صبح زود با صدای سم اسب بیدار میشوید و میبینید که مأمور پست، رفتگر شهرداری و حتی مسئول حمل زباله، همگی سوار بر گاری و کالسکه مشغول کارند. تمام بار زندگی ۶۰۰ ساکن ثابت جزیره و هتلهای لوکس آن، بر دوش ۶۰۰ اسب ورزیده است که حکم شریان حیاتی جزیره را دارند.
گردشگران که سالانه تعدادشان به ۱.۲ میلیون نفر میرسد برای دیدن همین صحنههای سوررئال صف میکشند. آنها در بدو ورود سوار ماشین زمان میشوند. دوچرخهها تنها رقیب اسبها در خیابان هستند و حدود ۱۵۰۰ دوچرخه اجارهای، جایگزین تاکسیهای اینترنتی شدهاند. جالبترین مسیر جاده کمربندی جزیره است، تنها بزرگراه ایالتی در آمریکا که در آن هیچ ماشینی حق تردد ندارد و حالا به پیست اختصاصی دوچرخهسوارانی تبدیل شده که میخواهند پل معلق «مکیناک» را در پسزمینه عکسهایشان داشته باشند.
«مکیناک» که در زبان بومیان باستان بهمعنای «لاکپشت بزرگ» است، هنوز هم زیر پوسته توریستیاش روحی باستانی دارد. با سرد شدن هوا و پایان فصل شلوغی، وقتی آخرین کشتی گردشگران اسکله را ترک میکند و بیشتر اسبها برای استراحت زمستانی به مزارع اصلی میروند، جزیره به تنظیمات کارخانه برمیگردد؛ سکوتی مطلق و سفیدپوش که یادآور روزهای قبل از اختراع چرخ است.
نظر شما