یکشنبه ۱۲ آذر ۱۳۸۵ - ۱۶:۲۲
۰ نفر

گروه ورزشی: میزبانی قطر در شهر دوحه برای جمعیت اندک این کشور غرورانگیز بود.یک کشور 800 هزار نفری دست به حرکتی زد که باورش در ذهن دیگر کشورهای آسیایی نمی‌گنجید.

حتی اگر برای کم‌‌اهمیت جلوه‌ دادن آن بتوان استرالیا و یونان را شریک دانست. حتی اگر مراسم پرشکوه افتتاحیه را مونتاژی بدانیم، اجرای آن قابل تحسین و برای آسیایی‌ها باعث مباهات بود. شهامت پذیرش میزبانی، طراحی امنیتی و اقتصادی بازی‌ها کار ساده‌ای نبود که قطر داوطلب میزبانی آن شد. قطر با بهره‌گیری از فرهنگ و تاریخ خود و اسلام، دوره‌های مختلف دگرگونی و تحولات خود را  با زیباترین سمبل‌‌های تصویری و امروزی به نمایش گذاشت و در لابه‌لای بازگویی تاریخی از ابوریحان بیرونی و ابوعلی سینا نیز به صراحت گفت. چنین واقع‌بینی در وفاداری قطری‌ها به تاریخ ایران و اسلام،  خود نشانه‌های صداقت و صراحت میزبان در چنین رویداد بزرگی بود. در برگزاری پانزدهمین دوره بازی‌های آسیایی توسط قطر که دومین کشور از منطقه غرب آسیا بود، خود را شریک می‌دانیم و احساس غرور می‌کنیم و امیدوار می‌مانیم تا ما نیز در نوبت داوطلبان دوره بعد قرار گیریم.
 پانزدهمین دوره بازی‌های آسیایی همانگونه که پیش‌بینی می‌شد با یورش چین به مدال‌ها آغاز شد. چینی‌ها در قسمت زنان و مردان تمام رشته‌ها مدعی‌اند. فاصله چین با دیگر کشورها چون ژاپن و کره به‌اندازه‌ای است که تا پایان بازی‌ها بتواند آن‌را حفظ و به‌عنوان قهرمان بلامنازع بازی‌های آسیایی دوحه چون دیگر دوره‌ها انتخاب شود. چینی‌ها خوب می‌دانند در رشته‌های تکنفره چون شنا، ژیمناستیک، وزنه‌برداری، قایقرانی چگونه برنامه‌ریزی و مهره‌چینی کنند. آنها در بدمینتون، سپک‌تاکرا، بسکتبال، والیبال و فوتبال هم مدعی‌اند. ژاپن و کره‌جنوبی دو قدرت دیگر قاره آسیا با فاصله زیادی چین را تعقیب و فاصله خود با دیگر کشورها را  بیشتر می‌کنند.
غرب آسیایی‌ها به‌دنبال موقعیت بهتر
کشورهای غرب آسیا چون قطر، عربستان، کویت و ایران تلاش می‌کنند تا به‌دلیل میزبانی قطر موقعیت بهتری نسبت به دیگر کشورهای جنوب شرقی آسیا به‌دست آورند. تایوان، تایلند و کره‌شمالی در یکسو و هندوستان، ازبکستان، قرقیزستان، قزاقستان و پاکستان نیز به‌عنوان دیگر قدرت‌های درجه دوم در سوی دیگر قرار دارند. ایران با بیش از 236 ورزشکار به رشته‌های کشتی آزاد، فرنگی، تکواندو، کاراته، وزنه‌برداری، فوتبال و والیبال دل بسته است و دوومیدانی، دوچرخه‌سواری، ووشو نیز می‌توانند به تعداد مدال‌های ایران بیفزایند. اگر ارزیابی‌ها صحیح صورت گرفته باشد ایران در همان رده‌های هشتم تا دوازدهم قرار خواهد گرفت.  این میان حوادث و اتفاقات نیز در آن نقش دارند. دو مدال نقره در جودو و دوچرخه‌سواری برای ما در دوره‌های اول امیدوارکننده است.
بوکس دور از اندازه‌های خود
بوکس که از امیدهای کسب مدال بود، در روزهای اول و دوم نتوانست در اندازه‌های خود قرار گیرد. فوتبال نیز در مقابله با مالدیو و هنگ‌کنگ قابل ارزیابی نیست و باید در مرحله دوم آن‌را دید. در فوتبال ازبک‌ها با شکست میزبان (قطر) نشان دادند که از بقیه کشورها آماده‌ترند، این شکست تلخ شیرینی و حلاوت میزبانی را از قطری‌ها گرفت، آنها باور نداشتند که ازبکستان در قطر بر آنها غلبه کند. این ازبک‌ها کشیده و بلندبالا یکی از بهترین تیم‌های این دوره به حساب می‌آیند. در بسکتبال نیز تیم ایران از شرایط یک مسابقه حساس و سخت به‌دور بود و انگار روی مسائل روحی این تیم کار نشده است. باید به انتظار هندبال که به اولین پیروزی رسید و والیبال نشست
کد خبر 10034

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز